U chorych z niewydolnością serca, głównie w II (blisko 2/3 chorych) i III (ok. 1/3 chorych) klasie NYHA, leczonych zgodnie z aktualnymi wytycznymi, stosowanie przez około 4 lata omega-3 wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, w porównaniu z placebo, zmniejszyło ryzyko zgonu oraz niektórych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
U zdrowych starszych mężczyzn bez osteoporozy suplementacja wapnia w dawce 1200 mg/d (ale nie 600 mg/d) przez 2 lata zwiększyła BMD.
U zaintubowanych dorosłych profilaktyczne stosowanie GKS pozajelitowo (zwłaszcza w 4 dawkach) przed planowaną ekstubacją zmniejsza ryzyko obrzęku krtani po ekstubacji i ponownej intubacji z powodu obrzęku krtani.
U chorych z umiarkowanym lub ciężkim epizodem depresji preparaty dziurawca łagodzą objawy skuteczniej niż placebo i podobnie skutecznie jak leki przeciwdepresyjne oraz rzadziej niż leki przeciwdepresyjne powodują objawy niepożądane będące przyczyną przerwania leczenia.
Irbesartan, w porównaniu z placebo, nie poprawił rokowania u chorych w wieku >=60 lat z niewydolnością serca i zachowaną LVEF.
Suplementacja witaminy E lub witaminy C nie zmniejszyła ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych u mężczyzn w wieku >=50 lat.
U dorosłych z ciężkim napadem migreny dodanie do standardowego leczenia doraźnego jednorazowego wstrzyknięcia i.v. lub i.m. deksametazonu zmniejsza ryzyko nawrotu migreny w ciągu 72 h, ale nie stwierdzono, by dodatkowo zmniejszało natężenie bólu podczas napadu.
U osób bez choroby sercowo-naczyniowej w wywiadach z prawidłowym stężeniem cholesterolu LDL, ale ze zwiększonym stężeniem hs-CRP w surowicy, stosowanie rosuwastatyny przez 2 lata zmniejszyło ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
U chorych po zawale serca 3-letni intensywny, ciągły program edukacyjno-behawioralny realizowany przez zespoły z ośrodków rehabilitacji kardiologicznej, w porównaniu ze zwykłą opieką, zmniejszył ryzyko niektórych zdarzeń sercowonaczyniowych, głównie zawału serca niezakończonego zgonem.
Wczesne (=<4 h) rozpoczęcie odżywania przez PEG nie wiąże się z większym ryzykiem powikłań niż opóźnienie rozpoczęcia żywienia do następnego dnia lub o 24 godziny.
U chorych na schizofrenię lub z zaburzeniami schizoafektywnymi z objawami późnych dyskinez, leczonych LPP I lub LPP II, stosowanie piracetamu skutecznie zmniejsza nasilenie późnych dyskinez, parkinsonizmu oraz wszystkich 4 typów poneuroleptycznych zaburzeń ruchowych ocenianych łącznie.
Zastosowanie mechanicznego uniesienia powłok podczas laparoskopowej cholecystektomii nie zwiększa ryzyka powikłań chirurgicznych ani dolegliwości bólowych, ale może wydłużać czas operacji.
U chorych z pierwotną lub wtórną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego o stopniu zaawansowania zmian radiologicznych 2–4 w skali Kellgrena i Lawrence'a wykonanie artroskopowego oczyszczenia stawu, w porównaniu z samym leczeniem zachowawczym, nie zmniejszało natężenia bólu i sztywności stawu kolanowego oraz niesprawności po 2 latach obserwacji.
Planowa wewnątrznaczyniowa operacja naprawcza tętniaka aorty brzusznej wiąże się z mniejszą utrata krwi, krótszym pobytem w szpitalu, mniejszym ryzykiem powikłań kardiologicznych i oddechowych oraz mniejszym ryzykiem zgonu w ciągu 30 dni od zabiegu, ale z większym ryzykiem zakrzepicy w grafcie.
U chorych na przewlekłe zapalenie oskrzeli lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) regularne stosowanie doustnych leków mukolitycznych, w porównaniu z placebo, zmniejsza częstość zaostrzeń choroby, skraca czas niesprawności z powodu nasilenia się objawów choroby, oraz nie zwiększa ryzyka działań niepożądanych i zgonu z jakiejkolwiek przyczyny.
Ciągły dożylny wlew lidokainy podczas i przez pewien czas po operacji brzusznej wiąże się ze skróceniem pooperacyjnej niedrożności jelit oraz czasu pobytu w szpitalu, mniejszym nasileniem dolegliwości bólowych po 24 godzinach po operacji oraz mniejszym ryzykiem nudności i wymiotów we wczesnym okresie pooperacyjnym.
Szczepienie kobiet w ciąży 3-walentną, inaktywowaną szczepionką przeciwko grypie jest bezpieczne i zmniejsza ryzyko zachorowania na grypę u ich dzieci w ciągu pierwszych 6 miesięcy życia.
U chorych na schizofrenię z utrzymującymi się uporczywymi objawami wytwórczymi (pomimo adekwatnego leczenia za pomocą LPP) stosowanie CBT w porównaniu z BF prowadzi do zmniejszenia całościowego nasilenia objawów oraz objawów negatywnych.
Ogrzewanie i nawilżenie dwutlenku węgla służącego do insuflacji podczas operacji laparoskopowej w porównaniu z użyciem nieogrzanego i suchego dwutlenku węgla wiąże się ze zmniejszeniem nasilenia dolegliwości bólowych w dobie operacji i w 1. i 3. dniu po operacji.
U osób bez choroby wieńcowej w wywiadach stosowanie statyny przez co najmniej rok, w porównaniu z niestosowaniem, zmniejsza ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć