Operacja guzków krwawniczych metodą Longo w porównaniu z operacją konwencjonalną wiąże się z krótszym czasem operacji, pobytu w szpitalu i powrotu do normalnej aktywności oraz mniejszym nasileniem pooperacyjnych dolegliwości bólowych, podobnym ryzykiem powikłań ogółem i większym ryzykiem nawrotu choroby.
U chorych na cukrzycę typu 2 obciążonych ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych intensywne leczenie hipoglikemizujące oparte na gliklazydzie MR i dodatkowo na innych lekach przeciwcukrzycowych (HbA1c =<6,5%), w porównaniu ze standardowym leczeniem hipoglikemizującym (HbA1c według lokalnych wytycznych), zmniejszyło ryzyko powikłań makro- i mikroangiopatycznych analizowanych łącznie oraz ryzyko powikłań mikroangiopatycznych analizowanych łącznie, głównie dzięki zmniejszeniu ryzyka rozwoju lub pogorszenia nefropatii (głównie poprzez zmniejszenie ryzyka rozwoju makroalbuminurii), oraz zmniejszyło ryzyko wystąpienia mikroalbuminurii, natomiast wiązało się z częstszym występowaniem ciężkiej hipoglikemii.
Leki przeciwnadciśnieniowe w podobnym stopniu wpływają na ryzyko poważnych incydentów sercowo-naczyniowych u młodszych (<65 lat) i u starszych dorosłych (?65 lat). Autorzy metaanalizy nie znaleźli podstaw do zalecania stosowania określonych leków przeciwnadciśnieniowych w zależności od wieku chorych.
Stosowanie kwasu foliowego i witamin z grupy B nie wpłynęło na ryzyko incydentów sercowonaczyniowych i ryzyko zgonu w grupie kobiet obciążonych zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, chociaż spowodowało istotne zmniejszenie stężenia homocysteiny w osoczu.
U chorych na nowotwór złośliwy stosowanie HDCz w porównaniu z VKA w długotrwałym leczeniu ŻChZZ zmniejsza ryzyko jej nawrotu, ale nie zmniejsza ryzyka zgonu.
U chorych w wieku >=80 lat z utrwalonym nadciśnieniem tętniczym stosowanie indapamidu albo indapamidu i peryndoprylu w leczeniu nadciśnienia tętniczego w celu osiągnięcia wartości ciśnienia tętniczego <150/80 mm Hg zmniejsza ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, ryzyko zgonu z powodu udaru mózgu oraz ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych i ryzyko niewydolności serca.
Stosowanie leków pobudzających erytropoezę u chorych z niedokrwistością związaną z chorobą nowotworową zwiększa ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i ryzyko zgonu.
Leczenie skojarzone oboma lekami nie wpłynęło korzystniej na ryzyko naczyniowe niż sam ramipryl i wiązało się z częstszym występowaniem zdarzeń niepożądanych – upośledzenia czynności nerek, hipotensji, omdleń i biegunki, będących przyczyną przerwania leczenia.
U chorych na przewlekłą stabilną ChSN na podłożu miażdżycy lub obciążonych licznymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego, ale bez klinicznie jawnej choroby, łączne stosowanie ASA i klopidogrelu przez 28 miesięcy, w porównaniu z samym ASA, nie wpływa znamiennie na ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz ryzyko poważnych krwawień, natomiast u chorych z NSTE-ACS zmniejsza ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych, ale jednocześnie zwiększa ryzyko poważnych krwawień.
U chorych na miażdżycę tętnic kończyn dolnych leczenie hipolipemizujące zmniejsza ryzyko zdarzeń wieńcowych oraz nasilenie objawów podmiotowych choroby. Stosowanie statyny, w porównaniu z placebo, zmniejsza ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych, zdarzeń wieńcowych, udaru mózgu oraz potrzeby rewaskularyzacji.
Safety of withholding heparin in pregnant women with a history of venous thromboembolism
Deep venous thrombosis: detection by using indirect CT venography
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć