Napromienianie gruczołu sutkowego polami tangencjalnymi bez żadnego leczenia ukierunkowanego na węzły chłonne pachowe (tj. nie napromieniano pachowych węzłów chłonnych, ani też nie wycinano zawartości dołu pachowego)
U chorych poddanych operacji w zakresie jelita grubego stosowanie techniki laparoskopowej w porównaniu z techniką otwartą wiązało się z mniejszym ryzykiem zakażeń miejsca operowanego.
U planowo operowanych sposobem laparoskopowym chorych na raka jelita grubego z grupy dużego ryzyka w porównaniu z grupą chorych z grupy dużego ryzyka, operowanych sposobem otwartym, nie stwierdzono większego ryzyka powikłań w ciągu 30 dni od operacji.
Autorzy tego badania porównali skuteczność 5 metod farmakoterapii zalecanych w przypadku uzależnienia od nikotyny.
Leczenie napromienianiem zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej po doszczętnym lub niedoszczętnym wycięciu DCIS niezależnie od wielkości guza, obecności martwicy typu comedo, wieku chorej oraz doszczętności zabiegu.
U chorych na objawowego szpiczaka plazmocytowego zastosowanie lenalidomidu i deksametazonu w małej dawce w porównaniu z deksametazonem w dużej dawce wiązało się z większym prawdopodobieństwem przeżycia, mniejszym prawdopodobieństwem powikłań niehematologicznych oraz zmniejszeniem odsetka odpowiedzi na leczenie.
Dwuetapowe leczenie guzów zamykających światło lewej połowy okrężnicy obejmujące doraźne endoskopowe założenie stentu i odroczoną operację laparoskopową wiązało się mniejszym prawdopodobieństwem konieczności reoperacji oraz wyłonienia definitywnego odbytu sztucznego w porównaniu z doraźnym leczeniem sposobem otwartym.
Laparoskopowa operacja chorych na raka odbytnicy wiązała się z mniejszą śródoperacyjną utratą krwi oraz dłuższym czasem operacji i podobnym ryzykiem powikłań oraz podobnymi odsetkami wznów miejscowych i przeżyć.
U chorych na guza neuroenokrynnego środkowej części prajelita (midgut) z przerzutami odległymi lub miejscowo nieoperacyjnego, nieleczonych wcześniej systemowo, zastosowanie oktreotydu o przedłużonym działaniu w porównaniu z placebo wiązało się z wydłużeniem mediany czasu przeżycia bez progresji.
Leczenie napromienianiem zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej po doszczętnym lub niedoszczętnym wycięciu DCIS niezależnie od wielkości guza, obecności martwicy typu comedo, wieku chorej oraz doszczętności zabiegu.
Optymalne leczenie operacyjne raka pęcherzyka żółciowego (RPŻ) zależy od zaawansowania nowotworu. Ogólne zasady dotyczące rozległości zabiegu resekcyjnego opierają się na zaawansowaniu cechy T w klasyfikacji TNM, ale przydatne jest również uwzględnienie umiejscowienia guza i typu wzrostu.
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy dołączenie programu terapeutycznego do leczenia typowego wykazuje większą niż leczenie typowe skuteczność w terapii chorych na nowotwory złośliwe cierpiących na dużą depresję (major depression).
Okołooperacyjna dożylna podaż glutaminy nie wpływa na ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych u dobrze odżywionych chorych poddawanych operacjom brzusznym z powodu nowotworu złośliwego.
U mężczyzn w wieku 65–74 lat badanie przesiewowe w kierunku tętniaka aorty brzusznej wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka pęknięcia tętniaka i ryzyka zgonu z powodu tętniaka.
U chorych na miejscowo zaawansowany GIST zastosowanie imatynibu po doszczętnej operacji w porównaniu z placebo wiązało się z wydłużeniem mediany czasu przeżycia bez nawrotu choroby.
U chorych na nowotwór złośliwy stosowanie rekombinowanych leków pobudzających erytropoezę zwiększa ryzyko zgonu w okresie leczenia oraz w całym okresie obserwacji.
U osób w wieku >=50 lat bez objawów klinicznych badanie przesiewowe za pomocą kolonografii metodą tomografii komputerowej umożliwiło zidentyfikowanie 90% chorych z gruczolakiem lub rakiem jelita grubego o średnicy >=10 mm i 65% chorych z gruczolakiem lub rakiem jelita grubego o średnicy >=5 mm.
U kobiet w wieku 60–85 lat tibolon, w porównaniu z placebo, zmniejszył częstość złamań kości oraz ryzyko wystąpienia inwazyjnego raka piersi i raka okrężnicy, ale zwiększył ryzyko udaru mózgu i ginekologicznych objawów niepożądanych.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć