Podawanie probiotyków kobietom pod koniec ciąży, a następnie podczas karmienia piersią zmniejszyło ryzyko wystąpienia atopowego zapalenia skóry u ich dzieci w ciągu pierwszych 2 lat życia.
Niedotlenienie okołoporodowe, zamartwica i związana z nimi encefalopatia dotyczy 1–2 na 1000 żywo urodzonych noworodków.
Leczenie napromienianiem zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej po doszczętnym lub niedoszczętnym wycięciu DCIS niezależnie od wielkości guza, obecności martwicy typu comedo, wieku chorej oraz doszczętności zabiegu.
Opóźnione zaciśnięcie pępowiny u wcześniaków z bardzo małą urodzeniową masą ciała, w porównaniu z jej natychmiastowym zaciśnięciem, nie wpłynęło na rozwój psychofizyczny w skorygowanym 7. miesiącu życia dziecka.
U kobiet, u których w czasie ciąży występowała cukrzyca ciężarnych, stwierdzono zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 po zakończeniu ciąży.
Podanie młodym kobietom 3 dawek dwuwalentnej szczepionki przeciwko HPV (typów 16 i 18) z systemem adiuwantowym AS04 było bezpieczne i zmniejszyło – w porównaniu z placebo – ryzyko wystąpienia w ciągu średnio 3 lat śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy co najmniej średniego stopnia (CIN2+), w tym związanej z HPV-16 i/lub HPV-18 oraz innych onkogennych typów. Skuteczność ochronna była bardzo duża u kobiet, które nie przeszły zakażenia HPV przed szczepieniem, a ogólny efekt ochronny był istotny w grupach kwalifikujących się do programu szczepień powszechnych i wyrównawczych.
Podawanie probiotyków kobietom w ostatnim miesiącu ciąży, a następnie podawanie synbiotyków niemowlętom przez 6 miesięcy było dobrze tolerowane i zmniejszyło ryzyko zachorowania na zapalenie układu oddechowego w ciągu pierwszych 2 lat życia dzieci z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku chorób alergicznych.
U kobiet z cukrzycą ciążową między 20. a 33. tygodniem ciąży stosowanie metforminy (samej, a w razie nieosiągnięcia docelowej glikemii w połączeniu z insuliną), w porównaniu z samą insulinoterapią, nie zwiększa ryzyka powikłań u noworodka analizowanych łącznie i jest preferowane przez kobiety. Zdaniem autorów badania leczenie cukrzycy ciążowej metforminą jest skuteczne i bezpieczne.
U młodych kobiet, niezakażonych HPV-16 lub HPV-18, domięśniowe podanie 3 dawek dwuwalentnej szczepionki przeciwko HPV, zawierającej wirusopodobne cząsteczki HPV (typów 16 i 18) z systemem adiuwantowym, zmniejszyło – w porównaniu z placebo – ryzyko wystąpienia w ciągu 15 miesięcy śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy co najmniej średniego stopnia (CIN2, CIN3), związanej z zakażeniem HPV-16 lub HPV-18. Według autorów badania w tej grupie kobiet oceniane szczepienie może zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy.
U kobiet w ciąży hiperglikemia niespełniająca kryteriów rozpoznania cukrzycy wiąże się ze zwiększonym ryzykiem urodzenia dziecka makrosomicznego, wystąpieniem hiperinsulinemii lub hipoglikemii u noworodka, stanu przedrzucawkowego, konieczności wykonania cięcia cesarskiego w pierwszej ciąży oraz urazu okołoporodowego dziecka.
Autorzy przeglądu nie zalecają rutynowego stosowania amniotomii w celu skrócenia porodu.
Zarówno jednorazowe specjalistyczne szkolenie kobiet w zakresie karmienia piersią przeprowadzone przed porodem, jak i dwukrotne praktyczne szkolenie po porodzie, zwiększyły szansę na utrzymanie wyłącznego karmienie piersią do 6. miesiąca życia dziecka w porównaniu ze standardowym postępowaniem na oddziale położniczym.
Wyniki metaanalizy wskazują, że probiotyki podawane kobietom w ostatnim trymestrze ciąży, a następnie niemowlętom, zmniejszają ryzyko zachorowania na AZS u dzieci. Natomiast u dzieci chorych na AZS nie wpływają istotnie na nasilenie objawów choroby.
U kobiet z cyklicznym bólem piersi bromokryptyna, danazol i tamoksyfen w porównaniu z placebo zmniejszają natężenie bólu piersi. Nie wykazano tego efektu dla oleju z wiesiołka.
Doplerowskie badanie przepływu w tętnicy środkowej mózgu płodu przeprowadzane w celu wykrycia ciężkiej niedokrwistości u płodu w przypadku konfliktu serologicznego, jest według autorów metodą preferowaną w porównaniu z badaniem płynu owodniowego. Autorzy zwracają uwagę na fakt, że badania wykonywano w wysoce wyspecjalizowanych ośrodkach perinatologicznych.
Zastosowanie 4-walentnej szczepionki przeciwko HPV, w porównaniu z placebo, u kobiet w wieku 18–22 lat zmniejszyło w ciągu 3 lat ryzyko wystąpienia ocenianych łącznie zmian patologicznych okolicy odbytu, zewnętrznych narządów płciowych i pochwy oraz ocenianych łącznie zmian patologicznych szyjki macicy związanych z zakażeniem HPV, przy zwiększonej częstości miejscowych niepożądanych odczynów poszczepiennych (głównie bólu) i reakcji ogólnoustrojowych (głównie gorączki).
U kobiet w wieku 18–22 lat domięśniowe podanie 3 dawek czterowalentnej szczepionki przeciwko HPV zawierającej wirusopodobne cząsteczki HPV (typów 6, 11, 16 i 18) zmniejszyło w ciągu 3 lat, w porównaniu z placebo, ryzyko wystąpienia ocenianych łącznie zmian patologicznych okolicy odbytu, zewnętrznych narządów płciowych i pochwy oraz ocenianych łącznie zmian patologicznych szyjki macicy związanych z zakażeniem HPV. Ryzyko wystąpienia miejscowych niepożądanych odczynów poszczepiennych (głównie ból) i ogólnoustrojowych reakcji związanych ze szczepieniem (głównie gorączki) było większe w grupie zaszczepionej w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.
U kobiet w wieku 18–22 lat domięśniowe podanie 3 dawek czterowalentnej szczepionki przeciwko HPV zawierającej wirusopodobne cząsteczki HPV (typów 6, 11, 16 i 18) zmniejszyło w ciągu 3 lat, w porównaniu z placebo, ryzyko wystąpienia zmian przedrakowych szyjki macicy związanych z zakażeniem HPV. W grupie zaszczepionej częściej występowały miejscowe niepożądane odczyny poszczepienne (głównie ból), ale ryzyko ogólnoustrojowych lub poważnych niepożądanych odczynów było podobne.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć