Jakie są czynniki ryzyka ŻChZZ u osób dorosłych w praktyce ambulatoryjnej oraz jaka jest wartość algorytmu QThrombosis w przewidywaniu ryzyka wystąpienia tej choroby?
W tej metaanalizie 13 RCT autorzy zadali pytanie, czy u chorych na cukrzycę typu 2 intensywna kontrola glikemii, w porównaniu z kontrolą standardową (leczenie zwykłe, mniej intensywna kontrola glikemii, placebo), zmniejsza ryzyko zgonu, powikłań makro- i mikronaczyniowych oraz czy jest bezpieczna.
Nawet mała pozazawodowa aktywność fizyczna (15 min/dz. lub 90 min/tydz.), w porównaniu z brakiem pozazawodowej aktywności fizycznej, wiązała się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i zgonu z powodu nowotworu.
Spożycie czekolady wiąże się z mniejszym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, ale w celu potwierdzenia związku przyczynowo-skutkowego konieczne są dalsze badania, przede wszystkim eksperymentalne.
U chorych z podejrzeniem ZP 4 skale diagnostyczne (skala Wellsa, uproszczona skala Wellsa, zmodyfikowana skala genewska i uproszczona skala genewska) w połączeniu z oznaczeniem DD mają podobną trafność diagnostyczną w wykluczeniu ZP.
U chorych z OZW zakwalifikowanych do koronarografii i leczenia rewaskularyzacyjnego wykonanie zabiegu z dostępu przez tętnicę promieniową, w porównaniu z dostępem przez tętnicę udową, po 30 dniach od zabiegu wiązało się z podobnym ryzykiem zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, zawału serca, udaru mózgu i poważnego krwawienia niezwiązanego z CABG, ale z mniejszym ryzykiem dużych powikłań naczyniowych.
Pomiary domowe i pomiary kliniczne ciśnienia tętniczego, w porównaniu z ABPM, charakteryzują się małą czułością i małą swoistością w rozpoznawaniu nadciśnienia tętniczego.
Po wszczepieniu stentu uwalniającego paklitaksel, w porównaniu ze stentem metalowym, zmniejszyło się ryzyko ponownej rewaskularyzacji wieńcowej tej samej zmiany, bez wyraźnego wpływu na inne zdarzenia sercowo-naczyniowe.
Według autorów przeglądu obecnie nie ma dowodów wskazujących na wyższość któregokolwiek z leków obkurczających naczynia w leczeniu wstrząsu, i wybór leku prawdopodobnie nie wpływa na ryzyko zgonu.
U chorych na PChN stosowanie simwastatyny z ezetymibem, w porównaniu z placebo, wiązało się z mniejszym ryzykiem poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych, bez wpływu na ryzyko zgonu i bez znamiennego zwiększenia ryzyka działań niepożądanych.
U chorych z objawową niewydolnością serca, szczególnie ze znacznym poszerzeniem zespołu QRS, terapia ICD+CRT w porównaniu z samym ICD, istotnie poprawiła rokowanie poprzez zmniejszenie ryzyka zgonu oraz ryzyka hospitalizacji z powodu niewydolności serca.
Picie alkoholu w małych lub umiarkowanych ilościach wiąże się z mniejszym ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Zwiększenie wydalania sodu z moczem wiązało się ze wzrostem ciśnienia tętniczego skurczowego (ale nie rozkurczowego).
U chorych z objawowym zwężeniem tętnicy szyjnej CAS, w porównaniu z endarterektomią, wiąże się z większym ryzykiem zgonu lub udaru mózgu, szczególnie u chorych >=70 lat.
CAS, w porównaniu z endarterektomią, wiązała się z większym ryzykiem udaru mózgu, ale z mniejszym ryzykiem zawału serca w okresie okołooperacyjnym.
Według autorów badania wobec większego ryzyka niekorzystnych zdarzeń klinicznych u chorych z upośledzoną czynnością nerek wyniki badania sugerują potencjalnie większe korzyści ze stosowania tikagreloru w tej grupie chorych.
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy u chorych z OZW tikagrelor, w porównaniu z klopidogrelem, zmniejsza ryzyko zgonu i zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz czy jest bezpieczny.
U chorych z OZW poddanych leczeniu inwazyjnemu tikagrelor, w porównaniu z klopidogrelem, zmniejszył ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału serca oraz zakrzepicy w stencie, przy podobnym ryzyku udaru mózgu i poważnego krwawienia, oraz większym ryzyku wystąpienia duszności.
Stosowanie statyn nie zmienia związku między stężeniem HDL-C a ryzykiem sercowo-naczyniowym, i małe stężenie HDL-C pozostaje istotnym, niezależnym czynnikiem zwiększonego ryzyka sercowo-naczyniowego. Według autorów metaanalizy utrzymujące się ryzyko sercowo-naczyniowe u chorych przyjmujących statyny można częściowo tłumaczyć małym stężeniem HDL-C.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć