Niepowikłane ZWR może ustąpić samoistnie lub wymagać leczenia antybiotykami bądź apendektomii. Celem niniejszego badania, które objęło 270 chorych, było porównanie wyników leczenia bez zastosowania antybiotyku z wynikami terapii antybiotykowej.
Czy osoby poddane RYGBP mogą liczyć na długotrwałe wyniki tj. zmniejszenie masy ciała i poprawę w zakresie parametrów będących następstwem otyłości (cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze i dyslipidemia)?
Międzynarodowe badanie przeprowadzone w latach 2013–2016 w 47 ośrodkach z 7 krajów objęło 3000 pacjentów obciążonych zwiększonym ryzykiem powikłań, zakwalifikowanych do rozległych operacji w obrębie jamy brzusznej.
Zwężenie jest częstym (1,6–40%) powikłaniem zespoleń w zakresie przewodu pokarmowego związanym z ryzykiem pogorszenia jakości życia i niedożywienia oraz z koniecznością dalszych interwencji.
Analizie poddano ogółem 38 badań, które objęły 47 491 pacjentów.
Badacze postawili sobie kontrowersyjne pytanie, czy w przypadku chorych na raka jelita grubego z synchronicznymi resekcyjnymi przerzutami w wątrobie i innych narządach można rozważać radykalne leczenie operacyjne.
Autorzy przeglądu systematycznego i metaanalizy poszukiwali odpowiedzi na pytanie, czy antybiotykoterapia metronidazolem jest bezpiecznym sposobem łagodzenia bólu u osób po operacji z powodu choroby hemoroidalnej.
Żylne powikłania zakrzepowo-zatorowe (tj. zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna) są przyczyną powikłań i zgonów ofiar urazów. Z tego względu zaleca się profilaktykę w postaci heparyny drobnocząsteczkowej podawanej w standardowych dawkach. Mimo konieczności prewencji żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej optymalny sposób profilaktyki nie został jeszcze ustalony.
Polecamy krótkie omówienie wyników wieloośrodkowego badania, wzbogacone o obszerny, bogato ilustrowany komentarz prof. dr. hab. n. med. Marcina Barczyńskiego.
Wpływ terapii podciśnieniowej na wzrost bakterii w ranie pozostaje nieznany. Celem niniejszego przeglądu systematycznego jest odpowiedź na postawione w tytule pytanie na podstawie analizy dostępnych doniesień.
W oparciu o publikacje z lat 1950–2017 nt. leczenia kamicy żółciowej porównano strategie terapeutyczne: 1. przedoperacyjną endoskopową cholangiopankreatografię wsteczną i laparoskopową cholecystektomię; 2. laparoskopową cholecystektomię z laparoskopową eksploracją przewodu żółciowego wspólnego; 3. laparoskopową cholecystektomię ze śródoperacyjną endoskopową cholangiopankreatografię wsteczną; 4. laparoskopową cholecystektomię z pooperacyjną endoskopową cholangiopankreatografię wsteczną.
Badanie kliniczne z randomizacją POISE-2 objęło 10 010 chorych, spośród których 603 poddano operacji z zakresu chirurgii naczyniowej. Okołooperacyjnie otrzymywali oni bądź ASA, bądź placebo (kontynuowano leczenie przy użyciu ASA/placebo lub rozpoczęto podawanie ASA/placebo).
Badacze próbowali znaleźć odpowiedź na pytanie, czy stosować przedłużoną terapię antybiotykową u osób po laparoskopowej cholecystektomii z powodu łagodnej lub umiarkowanie ciężkiej postaci kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego.
Nadal niepewna jest rola triklosanu jako substancji służącej do nasączania szwów chirurgicznych, a kolejne badania przynoszą wyniki sprzeczne względem wcześniej przeprowadzonych.
Podczas operacji przepuklin brzusznych należy się liczyć z ryzykiem niezamierzonego uszkodzenia jelita, które powoduje kontaminację pola operacyjnego i stanowi problem decyzyjny dla operatora.
Czy wyniki badania wpłyną na złagodzenie kontrowersji dotyczących innowacyjnej metody plikacji żołądka, względem tradycyjnych metod leczenia otyłości, jak laparoskopowa rękawowa resekcja żołądka?
Badacze próbowali odpowiedzieć na pytanie, czy profilaktyka antybiotykowa u osób z ropniem odbytu stanowi realną szansę na uniknięcie jego nawrotu lub powstania przetoki odbytu.
Autorzy dokonali metaanalizy w sumie 14 badań klinicznych z randomizacją lub quasi-randomizacją, obejmujących łącznie 6466 chorych.
Na podstawie wyników badania z randomizacją próbowano odpowiedzieć na pytanie, czy protokół ERAS jest bezpieczny dla chorych kwalifikowanych do operacji z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego.
Prawie 3000 pacjentów poddanych dużemu zabiegowi chirurgicznemu w obrębie jamy brzusznej przydzielono do dwóch grup, jednej otrzymującej płynoterapię bez ograniczeń i drugiej otrzymującej płynoterapię ograniczoną podczas operacji i w ciągu 24 h po operacji.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć