ADHD jest często spotykanym problemem u dzieci i młodzieży. Nierzadko współwystępują z nim inne zaburzenia psychiczne, a najczęściej – nawet u 60% – stwierdza się również zaburzenie opozycyjno-buntownicze. Wykazano, że metylofenidat – należący do grupy leków psychostymulujących – jest skuteczny w leczeniu tej grupy pacjentów. Czy atomoksetyna także jest efektywna?
Niekorzystne efekty stosowania kanabinoli odnoszą się do wielu aspektów zdrowotnych i społecznych. Coraz więcej mówi się również o negatywnym wpływie tej substancji na zdrowie psychiczne, zwłaszcza o ryzyku zachorowania na zaburzenia psychotyczne.
Obecnie przypuszcza się, że kanabinole zaburzają rozwój ośrodkowego układu nerwowego i zwiększają podatność na wystąpienie psychozy, ale mechanizmy ich działania w tym zakresie pozostają w dużej mierze niejasne.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne dotyka blisko 2% dorosłych, a częstość jego występowania wśród dzieci i młodzieży jest podobna. Choć farmakoterapia jest szeroko dostępną metodą leczenia chorych z OCD, najczęściej nie przynosi całkowitego ustąpienia objawów. W tym kontekście CBT wprowadzona jako jej uzupełnienie wydaje się obiecującą możliwością poprawy wyników leczenia.
Wpływ nikotynowej terapii zastępczej na nasilenie pobudzenia lub zachowań agresywnych u uzależnionych od nikotyny chorych na schizofrenię
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe charakteryzuje się nawracającymi epizodami manii lub hipomanii oraz depresji. Bywa zatem, że chory funkcjonuje z rozpoznaniem MDD do momentu, kiedy wystąpią u niego objawy maniakalne/hipomaniakalne. Problem prawidłowego rozpoznawania BD u chorych na depresję nawracającą jest jednym z ważniejszych zagadnień klinicznych w psychiatrii.
Autorzy słusznie podkreślają, że jadłowstręt psychiczny wiąże się ze znacznym ryzykiem śmiertelności, pośrednio lub bezpośrednio związanym z chorobą. Ryzyko to wzrasta w miarę trwania zaburzeń i po przekroczeniu 26. roku życia i jest najczęściej związane z 8–10-letnim okresem spadku wagi; wynosi ono około 20%. Stanowi to jeden z najwyższych wskaźników zgonów w przebiegu zaburzeń psychicznych; podobny stwierdza się w przypadku zaburzeń depresyjnych.
Subklinicznądepresję rozpoznaje się w przypadku występowania objawów depresyjnych, które nie spełniają kryteriów rozpoznania dużej depresji ani dystymii. Omawiane zaburzenie powoduje istotne cierpienie chorego, trudności w codziennym funkcjonowaniu oraz pogorszenie ogólnego stanu zdrowia i jakości życia.
Zastosowanie kwestionariusza zaburzeń nastroju i Hypomania Checklist-32 w diagnostyce spektrum zaburzeń dwubiegunowych u osób z rozpoznaniem dużej depresji jednobiegunowej (wyniki badania TRES-DEP).
Wydaje się, że zjawisko współwystępowania objawów fizykalnych (w tym bólu) i depresji jest szeroko rozpowszechnione. Objawy somatyczne występują u 30–54% chorych na depresję objętych terapią w specjalistycznych ośrodkach psychiatrycznych.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć