Patogeneza nefropatii kontrastowej jest wieloczynnikowa. Pomimo licznych badań nie znaleziono dotychczas leków skutecznych w jej zapobieganiu lub leczeniu.
Blokery kaskady reninowo-angiotensynowej (RA) należą do leków pierwszego wyboru u chorych na cukrzycę z powikłaniami sercowo-naczyniowymi i nerkowymi.
W żadnym systemie szkolenia lekarzy na świecie nie ma takiej specjalizacji lub umiejętności klinicznej, która pozwoliłaby jednemu lekarzowi poradzić sobie z problemami związanymi z owrzodzeniami w ZSC, prowadzącymi często do amputacji i trwałego inwalidztwa.
Terapia tlenem hiperbarycznym (HBOT), jako jedna z metod wspomagających leczenie pacjentów z trudno gojącymi się ranami, w tym z zespołem stopy cukrzycowej (ZSC), ma już długą historię stosowania i jest rutynowo zalecana przez hiperbaryczne towarzystwa naukowe. Skuteczność kliniczna HBOT zależy jednak nie tylko od czynników komórkowych, ale przede wszystkim od właściwego całościowego leczenia chorego z ZSC.
Czy u osób obciążonych dużym ryzykiem sercowo-naczyniowym dieta śródziemnomorska, w porównaniu z dietą o małej zawartości tłuszczu, zmniejsza ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych?
Przedstawione powyżej podsumowanie 3 badań kohortowych przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych dowiodło, że posługiwanie się ogólnym pojęciem grupy pokarmowej „owoce” w zakresie rekomendacji dotyczących prozdrowotnych zmian stylu życia może nie zawsze przynieść oczekiwane skutki.
Ciężka hipoglikemia u chorych na cukrzycę typu 2 wiąże się ze zwiększeniem ryzyka ChSN, a unikanie ciężkiej hipoglikemi może być ważne dla prewencji tych chorób.
W tej metaanalizie 13 RCT autorzy zadali pytanie, czy u chorych na cukrzycę typu 2 intensywna kontrola glikemii, w porównaniu z kontrolą standardową (leczenie zwykłe, mniej intensywna kontrola glikemii, placebo), zmniejsza ryzyko zgonu, powikłań makro- i mikronaczyniowych oraz czy jest bezpieczna.
Spożycie czekolady wiąże się z mniejszym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, ale w celu potwierdzenia związku przyczynowo-skutkowego konieczne są dalsze badania, przede wszystkim eksperymentalne.
U umiarkowanie otyłych chorych na cukrzycę typu 2 laparoskopowe wyłączenie żołądkowo-jelitowe (mini-gastric bypass) w porównaniu z laparoskopową rękawową resekcją żołądka w okresie 12 miesięcy obserwacji wiązało się z większym prawdopodobieństwem ustąpienia cukrzycy.
U dorosłych chorych na cukrzycę typu 2 z normoalbuminurią przyjmowanie przez 3 lata olmesartanu, w porównaniu z placebo, wiązało się z opóźnieniem wystąpienia mikroalbuminurii.
U chorych na cukrzycę typu 1 z mikroalbuminurią często występuje zarówno progresja do makroalbuminurii i zmniejszenia GFR, jak i regresja do normoalbuminurii.
Uzyskane wyniki pozwalają wykluczyć możliwość zwiększenia ryzyka zawału serca przez ARB (nawet bezwzględne zwiększenie ryzyka o 0,3%) w łącznym porównaniu z placebo lub innym leczeniem aktywnym. ARB zmniejszają ryzyko udaru mózgu, niewydolności serca i cukrzycy.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć