Podczas tyroidektomii do preparowania tkanek i zamykania naczyń wykorzystuje się zarówno nóż harmoniczny jak i bipolarne narzędzia elektrochirurgiczne. W niniejszym badaniu porównano 2 urządzenia: Harmonic Focus oraz LigaSure Small Jaw.
Badanie ESCAPE było badaniem wieloośrodkowym z randomizacją, bez zaślepienia, przeprowadzonym w 30 szpitalach holenderskich uczestniczących w projekcie Dutch Pancreatitis Study Group. Obserwację, która trwała 18 miesięcy, zakończono w marcu 2018 roku.
Badanie przeprowadzono w 37 szpitalach w 3 krajach europejskich (35 w Zjednoczonym Królestwie, 1 w Danii, 1 w Niderlandach).
Omówienie badania STRONGER z czasopisma Anesthesiology.
Publikacja opiera się na 15 zaleceniach, które odzwierciedlają aktualne i przełomowe doniesienia i zyskały uznanie autorów (będących doświadczonymi endoskopistami i chirurgami z bogatym doświadczeniem w leczeniu martwicy trzustki). Wytyczne zatwierdziły gremia AGA Institute Clinical Practice Updates Commmittee oraz AGA Governing Board.
Celem niniejszego przeglądu systematycznego jest ocena wszystkich miejscowo działających leków stosowanych w leczeniu bólu u chorych po wycięciu guzków krwawniczych.
Autorzy badania przedstawiają wyniki 10-letniej obserwacji.
Wiadomo, że kolonoskopia jest konieczna w przypadku ciężkiego krwawienia. Brakuje jednak wiarygodnych danych na temat optymalnego czasu jej wykonania. To wieloośrodkowe badanie kliniczne z randomizacją przeprowadzono w 15 szpitalach w Japonii.
Celem niniejszego badania było porównanie wyników leczenia w krótkim okresie obserwacji oraz ustalenie możliwych korzyści z wykonania zespolenia wykonanego wewnątrz jamy brzusznej, w porównaniu z wykonaniem zespolenia wykonanego po przemieszczeniu jelita ponad powłoki brzuszne u chorych zakwalifikowanych do planowej laparoskopowej prawostronnej hemikolektomii.
Autor komentarza zauważa: Protokół ERAS wdarł się przebojem do praktyki chirurgicznej. Coś, co jeszcze kilka czy kilkanaście lat temu wydawało się herezją, jest w wielu ośrodkach standardem. (...) nasuwają się jednak wątpliwości co do bardzo optymistycznych wyników uzyskiwanych przez czołowe ośrodki kliniczne...
Endoskopia w okresie epidemii COVID -19 i zabezpieczenie personelu medycznego chorego na NChZJ.
Komentator niniejszego doniesienia zauważa: „Przez wiele dekad uważano, że ból pleców, szyi czy barków jest immanentną cechą naszego zawodu i jeśli ktoś chce zostać chirurgiem, to po prostu musi się z tym pogodzić. (...). Czy tak rzeczywiście musi być, a w każdym razie czy musi tak być aż do tego stopnia?”.
Na podstawie przeglądu systematycznego obejmującego 70 badań i 166 404 chorych wyosobniono 5 praktycznych zagadnień dotyczących stosowania NOAC w okresie okołooperacyjnym: wskazania i przeciwskazania do ich stosowania; czas zaprzestania leczenia NOAC przed operacją; postępowanie w przypadku doraźnych interwencji u chorych przyjmujących NOAC; konieczność zastąpienia NOAC innymi lekami, terapia pomostowa; czas ponownego włączenia NOAC po leczeniu operacyjnym.
W niniejszym badaniu oceniono wyniki 2 sposobów leczenia operacyjnego po 10 latach obserwacji.
Leczenie operacyjne jest poważnym czynnikiem ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), zarówno zakrzepicy żył głębokich jak i zatorowości płucnej. Zaleca się szacowanie ryzyka zakrzepicy. Niniejsze badanie objęło 3741 chorych z ŻChZZ w wywiadzie; mediana czasu trwania obserwacji wyniosła 5,7 roku.
Badacze postawili pytanie, czy wprowadzanie programu szkoleń dla lekarzy wykonujących już badania kolonoskopwe może poprawić ich jakość, co znalazłoby odzwierciedlenie w podwyższeniu wskaźnika wykrywalności gruczolaków.
Nazewnictwo stosowane do opisu położenia siatki podczas plastyki przepuklin brzusznych jest niespójne. W piśmiennictwie różne określenia mogą się odnosić do tych samych płaszczyzn anatomicznych (np. sub-, under-, inlay). Utrudnia to porównanie poszczególnych sposobów zaopatrzenia przepuklin i skutkuje brakiem wiarygodności metaanaliz oceniających wyniki leczenia. Stąd próba stworzenia międzynarodowej klasyfikacji.
Postępowanie okołooperacyjne u pacjentów z migotaniem przedsionków leczonych bezpośrednimi doustnymi antykoagulantami.
Autorzy przeglądu Cochrane ocenili ryzyko powstania przepukliny okołostomijnej oraz innych powikłań miejscowych w zależności od umiejscowienia otworu stomii odbarczającej w stosunku do mięśnia prostego brzucha.
Czy aktualnie istnieją przesłanki (podstawy naukowe) pozwalające stwierdzić przewagę którejś ze stomii?
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć