Dane epidemiologiczne wskazują, że ryzyko zgonu u młodych chorych na cukrzycę typu 1 (w wieku <35 lat), w porównaniu z rówieśnikami bez cukrzycy, jest 10-krotnie większe.
W 2006 roku opublikowano wyniki badania HOPE-2, w którym nie stwierdzono wpływu stosowania kwasu foliowego oraz witamin B6 i B12 na ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych u chorych na cukrzycę lub ChSN. Wyniki badania HOPE-3 zostały opublikowane w maju 2016 roku.
We wrześniu 2015 r. w Sztokholmie, w trakcie corocznego zjazdu naukowego EASD, ogłoszono wyniki badania EMPA-REG OUTCOME, które dla środowiska diabetologicznego okazały się bardzo zaskakujące i stały się punktem wyjścia dla dyskusji nad aktualną koncepcją leczenia cukrzycy typu 2.
Jaki odsetek chorych ortopedycznych otrzymuje profilaktykę ŻChZZ zgodnie z zaleceniami?
W 2008 r. w Polsce tylko 51,8% pacjentów o zwiększonym ryzyku VTE otrzymywało zalecaną przez ACCP profilaktykę. Nie wypadliśmy najgorzej. Według badań przeprowadzonych w latach 2009–10 w Australii stosowana profilaktyka ŻChZZ u chorych o podwyższonym ryzyku wystąpienia tej choroby pokrywa się z postępowaniem zalecanym w wytycznych u 51% chorych.
Czy istnieją wystarczające argumenty, aby po zakończeniu leczenia przeciwkrzepliwego w ramach profilaktyki nawrotu ŻChZZ stosować sulodeksyd?
Przegląd systematyczny z metaanalizą 25 prospektywnych badań kohortowych (5 opublikowanych w latach 2010–2013 i 20 nieopublikowanych).
Ograniczenia uaktualnionego wiedeńskiego modelu prawdopodobieństwa (updated Vienna Predicion Model) w przewidywaniu nawrotu ŻChZZ
Badanie IMPROVE-IT potwierdza, że im mniej cholesterolu, tym lepiej Na łamach „The New England Journal of Medicine” opublikowano długo oczekiwane wyniki trwającego 6 lat (mediana) badania IMPROVE-IT, w którym oceniono, czy dodanie ezetymibu (10 mg/d) do simwastatyny (40 mg/d, ew. do 80 mg/d), w porównaniu z monoterapią simwastatyną, u osób po OZW zmniejszy ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Jakie znaczenie ma obecność przetrwałej skrzepliny w żyłach w przewidywaniu ryzyka nawrotu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u chorych leczonych z powodu pierwszego samoistnego epizodu proksymalnej zakrzepicy żył głębokich?
Czy leczenie uciskowe kończyn dolnych przed operacją zapobiega zakrzepicy żył głębokich?
22-letnia obserwacja mężczyzn chorych na cukrzycę typu 1 z rozpoznaniem autonomicznej neuropatii sercowo-naczyniowej.
Algorytm diagnostyczny oparty na ocenie prawdopodobieństwa klinicznego i jego przydatność w oznaczaniu dimeru D oraz wykonywaniu angio-TK u chorych z podejrzeniem ostrej zatorowości płucnej oraz z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową w wywiadzie – przegląd systematyczny.
Sprawdź, jak wyniki najnowszej metaanalizy Cochrane Collaboration komentuje prof. Andrzej Ciszewski, kierownik Oddziału Kardiologii Inwazyjnej Instytutu Kardiologii w Warszawie.
Od kilku lat prowadzone są badania nad wykorzystaniem leków z grupy inhibitorów deacetylazy histonowej (HDACis) stosowanych w leczeniu nowotworów krwi do leczenia zakażenia HIV.
Badaniem objęto 3917 dorosłych chorych obciążonych dużym ryzykiem wystąpienia incydentów naczyniowych.
Obecność resztkowej skrzepliny a optymalny czas trwania leczenia przeciwkrzepliwego po pierwszym samoistnym epizodzie proksymalnej zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych – wyniki przedłużonej obserwacji badania DACUS
Zapoznaj się z wynikami badania ULTIMA.
Zapoznaj się z wynikami badania TIPPS i przeczytaj komentarz prof. dr. hab. n. med. Zbigniewa Krasińskiego.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć