Należy rozważyć wprowadzenie badania przesiewowego w kierunku dyslipidemii u wszystkich dzieci w wieku >=10 lat.
U części dzieci z idiopatycznym niskim wzrostem leczenie rGH może wpłynąć korzystnie na ich wzrost ostateczny.
Leczenie rekombinowanym ludzkim IGF1 jest wskazane u dzieci niskorosłych z ciężkim, pierwotnym niedoborem IGF1 oraz u dzieci z niedoborem hormonu wzrostu, u których pojawiły się przeciwciała przeciwko podawanemu hormonowi.
"Fałszywie dodatnie" wyniki testu przesiewowego w kierunku hipotyreozy należy uznać za marker dużego ryzyka subklinicznej niedoczynności tarczycy w późniejszym życiu.
Największy wpływ na wzrost ostateczny u dziewcząt z centralnym przedwczesnym dojrzewaniem leczonych analogiem GnRH ma wczesne rozpoczęcie leczenia.
Najczęstszą formą leczenia skojarzonego jest chemioterapia uzupełniająca (lub hormonoterapia w przypadku nowotworów hormonozależnych) po radykalnym zabiegu operacyjnym w celu zniszczenia potencjalnych mikroprzerzutów. W przypadku wielu nowotworów wykazano, że jej wdrożenie wydłuża czas wolny od nawrotu choroby, a także może wydłużać czas całkowitego przeżycia.
Na podstawie metaanalizy nie udało się ustalić optymalnego postępowania w przypadkach odpływu pęcherzowo-moczowodowego.
Nie jest właściwe nazbyt "liberalne" odstępowanie od standardów diagnostyki i leczenia zakażenia układu moczowego.
Wykazano, że wczesne rozpoczęcie terapii hormonem wzrostu u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w okresie leczenia zachowawczego zwiększa docelową efektywność tej terapii.
Autorka na podstawie badań klinicznych i wytycznych postępowania opublikowanych w 2008 roku przedstawia nowości w zakresie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, raka płuca, chorób śródmiąższowych płuc, gruźlicy i zapaleń płuc.
Szczególną postacią ostrego stanu chorobowego w jamie brzusznej jest zespół ciasnoty wewnątrzbrzusznej (abdominal compartment syndrome – ACS). Stan ten, wywołany różnymi przyczynami, prowadzi do zagrażającego życiu pogorszenia podstawowych funkcji organizmu. Obniżenie ciśnienia w jamie brzusznej na drodze doraźnej operacji jest zabiegiem ratującym życie.
Autorzy amerykańscy dokonali retrospektywnej oceny grupy 24 030 chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (non-small cell lung cancer – NSCLC) z zamiarem określenia kierunków zmian ilościowych dotyczących potencjalnie resekcyjnych przypadków raka płuca.
Najważniejszym artykułem dotyczącym chirurgii żył opublikowanym w 2008 roku jest dokument opracowany przez zespół ekspertów pod auspicjami znanych towarzystw flebologicznych i angiologicznych, zawierający zalecenia dotyczące postępowania z chorymi na przewlekłą chorobę żylną. Artykuł obejmuje całość zagadnienia, całkowicie wyczerpując temat.
Autor omawia opublikowane w 2008 roku nowe schematy leczenia cukrzycy typu 2 oraz wyniki dużych badań poświęconych głównie intensywności terapii, jak również nowym lekom przeciwcukrzycowym i modelom leczenia insuliną.
Wbrew stanowisku, jakie ostatnio zdaje się prezentować coraz większa część polskiego społeczeństwa, która wyłączną winą za śmierć i kalectwo pourazowe obarcza lekarzy, na świecie wciąż uważa się, że odpowiedzialne za nie są siła i mechanizm urazu, a badania prowadzone w tym zakresie mogą się przyczynić do zmniejszenia tych katastrofalnych skutków.
W artykule przedstawiono wybrane informacje z najważniejszych opublikowanych w 2008 roku badań klinicznych oraz stanowisk i wytycznych postępowania, dotyczących migotania przedsionków, komorowych zaburzeń rytmu i nagłej śmierci sercowej oraz elektrostymulacji serca.
W ciągu ostatnich 20 lat stwierdza się stały wzrost liczby zachorowań na ostre zapalenie trzustki (OZT). Przykładowo w latach 1994–2001 w stanie Kalifornia, w USA, liczba nowych zachorowań na OZT zwiększyła się z 33 do 44 przypadków na 100 tysięcy mieszkańców. Szacuje się, że aktualnie w USA w ciągu roku leczonych jest z powodu tego schorzenia ponad 200 tysięcy osób.
Podobnie jak w latach ubiegłych, również w roku 2008 ważnym wydarzeniem był kongres European Society for Clinical Nutrition and Metabolism (30 Kongres ESPEN pod hasłem: Od opieki żywieniowej do leczenia żywieniowego), który odbył się we Florencji w dniach 13–16 września 2008 roku i zgromadził ponad 3000 uczestników z całego świata. Głównymi tematami były: zapobieganie niedożywieniu związanemu z chorobą, żywienie w przebiegu ostrych i przewlekłych chorób układu pokarmowego, zagadnienia związane z zaburzeniami odżywiania w wieku podeszłym i w otyłości oraz dotyczące weryfikacji metod oceny stanu odżywienia.
Autor przedstawia nowe wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące zawału serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST oraz wybrane badania kliniczne opublikowane w 2008 roku, dotyczące m.in. torowanej angioplastyki wieńcowej, sposobu rewaskularyzacji w zwężeniu pnia lewej tętnicy wieńcowej oraz nowych leków.
W roku 2008 znaczny postęp w urologii odnotowano w leczeniu raka nerki, a więc dziedzinie, w której przez lata obserwowaliśmy znaczny zastój. Dlatego też większa część niniejszego przeglądu będzie poświęcona temu tematowi.
W ubiegłorocznym piśmiennictwie poświęconym problemom zakażeń chirurgicznych zwraca uwagę duża liczba doniesień analizujących za pomocą metod statystycznych rolę różnych czynników ryzyka.
Autorzy, na podstawie doniesień w 2008 roku, przedstawiają m.in. następujące zagadnienia: 1) stosowanie statyn oraz witaminy D i jej analogów u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek; 2) nowości w patogenezie, diagnostyce i leczeniu glomerulopatii; 3) nowości w leczeniu nerkozastępczym.
Autorzy, na podstawie badań klinicznych i wytycznych postępowania opublikowanych w 2008 roku, przedstawiają nowości w zakresie badań nad patogenezą nadciśnienia tętniczego oraz diagnostyką i leczeniem tej choroby.
Autorzy, na podstawie badań klinicznych i wytycznych postępowania opublikowanych w 2008 roku, przedstawiają następujące zagadnienia: 1) Próba obciążeniowa – czyżby straciła na ważności w ostatnich latach? 2) 64-rzędowa tomografia komputerowa tętnic wieńcowych – czy już wyparła klasyczną koronarografię? 3) Kwas acetylosalicylowy – czy stracił na znaczeniu? 4) Klopidogrel – historii ciąg dalszy... 5) Leki przeciwpłytkowe a powikłania krwotoczne – czy tylko zmora gastrologów i chirurgów? 6) Stabilna choroba wieńcowa – kto skorzysta najbardziej z leczenia zachowawczego? 7) PCI vs CABG w chorobie wielonaczyniowej – czy mamy zwycięzcę?
Przybywa dowodów wskazujących na skuteczność ondansetronu w leczeniu wymiotów w przebiegu ostrego nieżytu żołądkowo-jelitowego. Karmienie piersią korzystnie wpływa na rozwój intelektualny dziecka do 6,5. roku życia. Według zarówno Komitetu Żywienia ESPGHAN, jak i AAP unikanie lub odraczanie wprowadzania potencjalnie uczulających pokarmów, takich jak ryby i jaja, nie zmniejsza częstości alergii zarówno u niemowląt z grupy ryzyka wystąpienia alergii, jak i u nieobciążonych takim ryzykiem. U nastolatków, które codziennie jedzą śniadanie, w porównaniu z tymi, które w ogóle nie spożywają śniadania lub robią to nieregularnie, stwierdzono znamiennie mniejszy wskaźnik masy ciała. Wyniki badania z randomizacją dowodzą, że możliwe jest odczulanie małymi dawkami białka mleka krowiego u dzieci z IgE-zależną alergią na białko mleka krowiego z ciężkimi reakcjami alergicznymi. Zgodnie z fińskimi badaniami stwierdzenie obecności przeciwciał antyendomyzjalnych bez zaniku kosmków jelitowych stanowi spektrum genetycznej nietolerancji glutenu i powinno być wskazaniem do leczenia dietetycznego.
Zmodyfikowano Program Szczepień Ochronnych w Polsce, wprowadzając w grupach ryzyka bezpłatne szczepienia przeciwko Streptococcus pneumoniae oraz ospie wietrznej, a do szczepień zalecanych – szczepienie przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka. Szczepienie zdrowych dzieci w wieku 11–15 lat preparatem Engerix w dwóch dawkach po 20 µg wywoływało taką samą ochronę, jak szczepienie trzema dawkami po 10 µg.
Wykazano, że w profilaktyce wirusowego zapalenia wątroby typu A podanie szczepionki jest równie skuteczne jak immunoglobuliny domięśniowej, nawet gdy ma to miejsce w drugim tygodniu po ekspozycji.