Czy szczepienie można wykonać w POZ, jeżeli nie wykonano go na oddziale noworodkowym? Czy lepiej je opóźnić i w pierwszej kolejności podać inne szczepionki przewidziane w PSO?
Jak należy rozumieć zapis w ChPL szczepionki 4CMenB (Bexero), że dziecku, które rozpoczęło szczepienie <5. miesiąca życia, dawkę uzupełniającą należy podać nie później niż w wieku 24 miesięcy?
Czy u dziecka, które w 2. roku życia nie było jeszcze szczepienione DTP, można rozpocząć szczepienie preparatem „5 w 1” (DTPa-IPV-Hib), a dalsze dawki kontynuować DTPa i IPV?
Czy zmieniły się przepisy dotyczące wystawiania takich zaświadczeń? Czy mogą one zwiększyć bezpieczeństwo epidemiologiczne?
Czy szczepionkę donosową przeciwko grypie lub doustną przeciwko rotawirusom rodzic może podać dziecku w domu samodzielnie po udzieleniu teleporady przez lekarza?
Posłuchaj wypowiedzi dr Agnieszki Wroczyńskiej z Kliniki Chorób Tropikalnych i Pasożytniczych Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni GUM.
Pacjentowi podano 1 dawkę szczepionki skojarzonej przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR), a wcześniej 2 dawki szczepionki przeciwko odrze i 1 dawkę szczepionki przeciwko śwince.
Podczas obecnej pandemii znacznie zwiększyło się wykorzystanie narzędzi telemedycyny w wielu dziedzinach opieki zdrowotnej.
Dużą część chorób tropikalnych określa się jako zaniedbane z uwagi na małe zainteresowanie w krajach rozwiniętych chorobami szerzącymi się w strefie klimatu gorącego.
Szczepienia przerwane z powodu ograniczenia działalności placówki medycznej u pacjenta, który zgłosił się na konsultację, planując podróż przed pandemią, należy dokończyć w ramach indywidualnie ustalonego kalendarza szczepień.
W marcu br. WHO wydała stanowisko, zgodnie z którym szczepienia ochronne są jednym z priorytetowych działań opieki zdrowotnej w czasie pandemii COVID-19.
Podczas konsultacji medycznej przed podróżą w trakcie pandemii COVID-19 należy poinformować pacjenta o zaleceniach dotyczących profilaktyki zakażenia SARS-CoV-2, w tym o prawidłowym używaniu masek.
Czy podczas pandemii COVID-19 w leczeniu zaostrzenia astmy należy stosować doustne kortykosteroidy? Czy należy wykonywać badania spirometryczne? Poznaj odpowiedzi na te i inne pytania.
Obowiązek kwarantanny dla Polaków wyjeżdżających za granicę wynika z lokalnych regulacji państw docelowych.
We wczesnej fazie pandemii COVID-19 podróże i ruch turystyczny przyczyniły się znacząco do przenoszenia SARS-CoV-2 między państwami i kontynentami, a także do rozprzestrzeniania się epidemii na terenie poszczególnych krajów.
Podczas obecnej pandemii udokumentowano ogniska zakażeń wśród pasażerów statków wycieczkowych, które transportują dużą liczbę osób na zamkniętej i stosunkowo małej powierzchni.
Precyzyjna ocena ryzyka zakażenia SARS-CoV-2 w zależności od nasilenia transmisji w regionie docelowym jest trudna i wymaga wnikliwości.
W czerwcu br. Polska przywróciła ruch graniczny w ramach granic wewnętrznych UE, a od lipca dotyczy to także przekraczania granic zewnętrznych UE przez Polaków.
Podczas obecnej pandemii udokumentowano wiele rejsów lotniczych, w których uczestniczyli objawowi lub bezobjawowi pasażerowie z COVID-19, ale opisano jedynie nieliczne przypadki zakażenia SARS-CoV-2 na pokładzie samolotu.