Obecnie wiemy, że cyklofosfamid może być zastąpiony rytuksymabem, co może nie poprawia efektu leczenia, ale jest bezpieczniejszą alternatywą. Skuteczność rytuksymabu udowodniono w badaniach klinicznych i dopuszczono go do stosowania w pierwszej, indukcyjnej fazie leczenia zapaleń naczyń związanych z ANCA w Stanach Zjednoczonych.
Wykład doc. Mariusza Korkosza wygłoszony w trakcie konferencji "Realia codziennej praktyki dermatologicznej i reumatologicznej oraz długoterminowa perspektywa leczenia w chorobach stawów, skóry i paznokci".
Określenie „bezobjawowa” hiperurykemia odnosi się do sytuacji, gdy stwierdza się stężenie kwasu moczowego w surowicy ≥7,0 mg/dl (420 µmol/l), ale nie doszło do wystąpienia objawów dny moczanowej.
Zjawisko immunogenności to reakcja organizmu na wprowadzenie cząsteczki białkowej, polegająca na powstawaniu przeciwciał przeciwko danemu lekowi. Może prowadzić do nieskuteczności leczenia. Aktualnie nie wiemy, jak często występuje to zjawisko – u części pacjentów jest ono wyrażone jedynie w badaniach serologicznych, nie powodując objawów klinicznych. Nie potrafimy też przewidzieć, u którego chorego wystąpi.
Które zabiegi fizjoterapeutyczne wywołują lub nasilają objawy dny moczanowej?
Obecnie reumatolodzy często i chętnie wykonują badanie USG stawów. Pozwala nam ono ocenić, czy w stawie jest wysięk, przerost błony maziowej i jaka jest jej aktywność, a także czy są patologie ścięgien charakterystyczne dla spondyloartropatii.
Czy dostawowe wstrzyknięcia kwasu hialuronowego w chorobie zwyrodnieniowej stawów są bezpieczne i poprawiają jakość życia chorych?
Obecnie glikokortykosteroidy (GKS) są nadal złotym standardem leczenia, chociaż zdajemy sobie sprawę z ich ogromnej toksyczności. Cały czas szukamy innych leków - aktualnie trwa badanie z inhibitorem interleukiny-6 - jej zablokowanie może być korzystne u chorych z objawami systemowymi i zajęciem dużych naczyń. Natomiast u pacjentów z proliferacją i włóknieniem intimy zwiększających ryzyko utraty wzroku lub udaru mózgu choroba jest prawdopodobnie mediowana przez inne cytokiny - Il-1, Il-12 i IFN-gamma.
Patofizjologię, ocenę i leczenie obwodowego zlokalizowanego bólu neuropatycznego omawia dr n. med. Magdalena Kocot-Kępska.
Które leki mogą indukować napad dny moczanowej? Jakie diuretyki można stosować na przykład w przypadku opornego nadciśnienia tętniczego?
Bezradność wynika po pierwsze z obecności samej choroby i braku zrozumienia przez pacjenta, co dzieje się z jego ciałem. Młody człowiek doświadcza całego spektrum emocji – lęku, frustracji, złości, straty. Do tego dochodzi bezradność wynikająca z systemu opieki zdrowotnej – chory nie może dostać się do lekarza, nie ma czasu z nim porozmawiać.
Po odstawieniu leków modyfikujących przebieg choroby (LMPCh) często dochodzi do zaostrzenia RZS, spondyloartropatii czy TRU. Chociaż brakuje dokładnych danych epidemiologicznych, musimy się z nim zawsze liczyć. O przerwaniu leczenia możemy myśleć tylko w przypadku długotrwałej, stabilnej remisji.
Prosty test, jakim jest oznaczenie ANCA wydawałby się przydatnym markerem aktywności, jednak tak nie jest. W określaniu stanu pacjenta najbardziej wiarygodna jest obserwacja kliniczna, która powinna być ustrukturyzowana w skale aktywności choroby jak np. skala Birmingham Vasculitis Activity Score. Tylko w ten sposób możemy określić zajęcie narządów przez zapalenie naczyń i podejmować decyzje kliniczne.
Czy u dorosłego pacjenta z zapaleniem stawów należy usunąć retencyjne loże w migdałkach jako potencjalne ognisko zapalne? Jak racjonalnie podejmować decyzję o tonsillektomii?
Z opublikowanego w tamtym roku francuskiego badania DESIR wynika, że prawdopodobieństwo wykrycia zmian zapalnych w kręgosłupie przy ich braku w stawach krzyżowo-biodrowych jest bardzo niskie. Wydaje się więc, że lepiej w takich wypadkach powtórzyć za kilka miesięcy MRI stawów krzyżowo-biodrowych niż a priori wykonywać MRI kręgosłupa.
Remisja stała się realnym do osiągnięcia celem leczenia układowych chorób tkanki łącznej, dlatego coraz częściej pojawia się pytanie o możliwość odstawienia leków immunosupresyjnych. Rekomendacje międzynarodowe precyzyjnie określają sposób osiągania remisji, znacznie mniej mówią o sposobie przerywania leczenia – decyzję musimy podejmować indywidualnie, bardzo uważnie obserwując stan chorego.
Hiperurykemia może powodować powstawanie złogów kryształów kwasu moczowego w wielu tkankach, nie wywołując uchwytnych objawów klinicznych. Złogi takie powstają często w ścięgnach i w innych tkankach okołostawowych, co w ostatnich latach udowodniono na podstawie badań obrazowych (USG, MR, DECT).
W codziennej praktyce powinniśmy używać nazewnictwa z Chapel-Hill, algorytmu European Medecine Agency czy klasyfikacji ACR?
W ostatnim roku wyróżniono różne podgrupy pacjentów z RZS w zależności od obrazu histopatologicznego błony maziowej zajętych stawów - obrazu limfoidalnego, szpikowego, z małym zapaleniem lub dominującym włóknieniem. Wyodrębienienie różnych podtypów etiopatogentycznych RZS może w przyszłości ukierunkować odpowiednie leczenie.
Obowiązuje aktualnie zasada, że allopurynol i inne leki zmniejszające stężenie kwasu moczowego w ustroju stosuje się u chorych z bezobjawową hiperurykemią tylko wówczas, gdy jest ono zwiększone do wartości przynajmniej 12 mg/dl (720 µmol/l), a jego wydalanie z moczem przekracza 1100 mg/d, oraz w przypadkach zespołu rozpadu guza.