medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Pacjenta przyjęto na oddział neurologiczny po dwóch napadach toniczno-klonicznych, które wystąpiły w odstępie kilku godzin. Mężczyzna nie chorował wcześniej na padaczkę. Od około 5 lat postępował u niego zespół otępienny.
U 58-letniej kobiety przygotowywanej do przeszczepienia wątroby z powodu pierwotnego zapalenia przewodów żółciowych stwierdzono torbiel głowy trzustki (13 mm). Na podstawie badań obrazowych wysunięto podejrzenie IPMN wywodzącego się z gałęzi bocznej przewodu trzustkowego, bez dodatkowych czynników ryzyka. Jakie powinno być postępowanie?
Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na ginekologiczne przyczyny bólu brzucha i guza w obrębie miednicy u dziewczynki w wieku przedpokwitaniowym.
38-letni spawacz, od wielu lat chorujący na nadciśnienie tętnicze przyjęty do Kliniki Chorób Płuc i Gruźlicy z powodu utrzymującego się od 9 miesięcy suchego kaszlu. Pacjent przed 9 laty diagnozowany na oddziale chorób zakaźnych z powodu zwiększonej aktywności ALT i AST we krwi.
Analizując opisany przypadek, można stwierdzić, że w leczeniu nie uwzględniono pewnych istotnych aspektów farmakologicznych i klinicznych, co stało się przyczyną nieskuteczności terapii i wystąpienia działań niepożądanych.
W drugim z 2 artykułów omówiono praktyczne zasady rozpoznawania arytmii oraz postępowania terapeutycznego u chorych z zespołem Wolffa, Parkinsona i White’a (WPW), a więc chorych z preekscytacją w czasie rytmu zatokowego i objawami sercowo-naczyniowymi związanymi z częstoskurczem (kołatanie serca). Wyjaśniono między innymi jak rozpoznać migotanie przedsionków (AF) z preekscytacją na izbie przyjęć bez EKG wykonanego w czasie rytmu zatokowego, jak postępować doraźnie w napadzie częstoskurczu z wąskimi QRS, jeśli nie dysponuje się EKG w czasie rytmu zatokowego oraz jak postępować u chorego z preekscytacją i napadem AF.
Jakie objawy w wywiadzie i badaniu przedmiotowym naprowadziły lekarza na prawidłowe rozpoznanie?
24-letni pacjent chorujący od 5 lat na cukrzycę typu 1, bez innych chorób towarzyszących, zgłosił się na pierwszą wizytę w poradni diabetologicznej w lipcu 2016 roku. Omówienie przypadku.
Pacjent przedstawił 2 wcześniejsze wyniki badań USG jamy brzusznej wykonane przed 3 laty i 11 miesiącami, w których stwierdzono jedynie nieznaczne powiększenie gruczołu krokowego.
Kierując pacjenta na badanie spirometryczne, należy przekazać mu kilka istotnych informacji, które mogą mieć wpływ na wynik tego badania.
W pierwszym z 2 artykułów dotyczących preekscytacji oraz zespołu Wolffa, Parkinsona i White’a (WPW) omówiono definicję preekscytacji i trudności w jej ocenie w elektrokardiogramie spoczynkowym.
Pacjentka nieskarżąca się na żadne dolegliwości zgłosiła się na profilaktyczne badanie USG jamy brzusznej. Matka pacjentki przebyła mastektomię z powodu raka piersi, ojciec jest zdrowy. Wszystkie standardowo oceniane w USG narządy jamy brzusznej nie wykazywały zmian chorobowych. Dodatkowo zbadano jelito grube. Na przedniej ścianie okrężnicy wstępującej uwidoczniono zmianę wielkości 9 mm. Ponadto wykorzystując doplera kolorowego, oceniono stopień jej unaczynienia. Jakie badanie należy wykonać w związku z wykrytą zmianą?
Kwasica ketonowa jest najczęściej występującym ostrym powikłaniem hiperglikemii. Klasycznie jest definiowana jako zespół ostrych zaburzeń przemiany glukozy, tłuszczów i białek, gospodarki wodno-elektrolitowej oraz równowagi kwasowo-zasadowej w wyniku dużego niedoboru insuliny.
Chory (75 lat) z ciężkiego stopnia zwężeniem lewego ujścia tętniczego, znaczną deformacją klatki piersiowej w przebiegu kifoskoliozy odcinka piersiowego kręgosłupa, przewlekłą obturacyjną chorobą płuc oraz niewydolnością oddechową typu restrykcyjnego został przyjęty do szpitala w celu zabiegowego leczenia wady zastawkowej.
71-letni pacjent, palacz tytoniu zgłosił się do lekarza POZ z powodu suchego, męczącego kaszlu trwającego od 5 dni. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono istotnych nieprawidłowosci ze strony układu oddechowego. Zlecono m. in. RTG, na którym po prawej stronie widać niewielkie plamiste zacienienie.
Interpretacja wysiłkowych testów elektrokardiograficznych – przypadek 19.
Na badanie USG jamy brzusznej zgłosił się mężczyzna, skarżący się na występujące od kilku tygodni uczucie pełności w nadbrzuszu. Jego matka była leczona z powodu raka piersi na podłożu mutacji genu BRCA1. Podczas badanie uwidocznił się wyraźnie powiększony płat lewy wątroby z bardzo licznymi ogniskami izoechogenicznymi i lekko echogenicznym. Za jakimi zmianami przemawiają wykryte zwapnienia w ogniskach wątroby i na jakim narządzie należy się skupić podczas USG u chorego?
60-letni mężczyzna z WZJG, przewlekle leczony mesalazyną, ma od 3 tygodni zaostrzenie choroby. Nie uzyskano poprawy pomimo doustnego leczenia metyloprednizolonem. Chory obecnie ma 6–8 wypróżnień z krwią na dobę, podwyższoną temperaturę ciała, CRP – 60 mg/l, a w surowicy stwierdzono przeciwciała przeciwko wirusowi cytomegalii. Czy wskazane jest leczenie przeciwwirusowe?
Pacjentkę przyjęto na oddział neurologiczny z powodu utrzymujących się od kilku godzin drgawek kończyny górnej prawej oraz głowy. Rok wcześniej chora przebyła zabieg neurochirurgiczny z powodu oponiaka okolicy ciemieniowej lewej. Kilka miesięcy później wykonano plastykę opony twardej z powodu przetoki oponowej z okresowym uwypuklaniem płata skórnoczepcowego nad miejscem kraniotomii. Z powodu obserwowanych po tym zabiegu drgawek kończyn prawych rozpoczęto leczenie kwasem walproinowym.
