Na konsultacyjną ultrasonografię zgłosił się 41-letni mężczyzna z wynikiem kolonoskopii: „Przygotowanie PEG: jakość niewystarczająca, z resztkami kałowymi. Wprowadzanie endoskopu zakończono w jelicie krętym.
Na konsultacyjne badanie USG jamy brzusznej zgłosiła się 79-letnia kobieta ze złogiem w porcelanowym pęcherzyku żółciowym. Rozpoznanie wstępnie ustalono na podstawie sonografii, a następnie potwierdzono w tomografii komputerowej.
Na konsultacyjne badanie USG zgłosił się pacjent, u którego podczas kolonoskopii stwierdzono w okolicy ujścia wyrostka robaczkowego owalną zmianę podśluzówkową pokrytą prawidłową błoną śluzową. Przeglądowe badanie USG jamy brzusznej, poza torbielą o średnicy 23 mm w V segmencie wątroby, nie wykazało nieprawidłowości. Czy jest uzasadniona próba wykonania USG z innego dostępu do kątnicy?
Poprawa warunków życia, postęp nauki i rozwój medycyny spowodowały wydłużenie średniej długości życia oraz istotnie zmniejszyły odsetek zgonów w wyniku nagłych zachorowań.
U 63-letniego pacjenta po przebytej przed 2 laty radykalnej radioterapii z powodu raka płaskonabłonkowego gardła wykryto raka płaskonabłonkowego szyjnego odcinka przełyku. Zmianę usunięto techniką endoskopowej dyssekcji podśluzówkowej w jednym kawałku. Czy leczenie endoskopowe jest wystarczające?
Nie zawsze ból okolicy LS związany jest z nieprawidłowym stylem życia – ból w tej okolicy może być pierwszym objawem choroby onkologicznej. Pojawienie się bólu, ale przede wszystkim nietypowy i przedłużający się przebieg dolegliwości, zawsze powinny wzbudzić szczególną czujność lekarza, tym większą, im młodszy jest pacjent.
W artykule omówiono zasady opieki nad chorym umierającym w sytuacji, gdy poza zasadniczą chorobą nowotworową istotnym problemem pozostaje choroba układu krążenia. Przedstawione zostały kolejne etapy opieki nad chorym w warunkach lecznictwa otwartego, a zawarte informacje medyczne dodatkowo poszerzono o aspekty komunikacyjne związane tematycznie z problemem.
Pacjentka zauważyła zmianę przed rokiem; plama nie przesuwała się wraz ze wzrostem paznokcia i występowała w tym samym miejscu, blisko proksymalnego wału paznokciowego.
Opis przypadku klinicznego młodego mężczyzny z rozsianą chorobą nowotworową (rak jądra) i szybko narastającymi dolegliwościami bólowymi niepoddającymi się dotychczasowemu leczeniu.
Na konsultacyjną ultrasonografię (USG) brzucha zgłosiła się 60-letnia kobieta skarżąca się od kilku lat na ból w okolicy pachwinowej prawej, który nie miał związku ze spożywanymi pokarmami.
U pacjenta w TK wykonanej z powodu kolki nerkowej, stwierdzono guz głowy trzustki. Poza tym obraz trzustki był prawidłowy, a chory nie zgłaszał innych objawów. Wykonano ultrasonografię endoskopową i rozpoznano surowiczy nowotwór torbielowaty. Jakie powinno dalsze być postępowanie?
Lekarz rodzinny skierował na badanie konsultacyjne 64-letniego mężczyznę chorującego od 6 lat na cukrzycę typu 2. Leczenie metforminą zapewniało dobrą kontrolę glikemii. Od 3 miesięcy pacjent zaczął oddawać do 4 luźnych stolców na dobę, w których spostrzegał sporo tłuszczu.
Który sposób leczenia jest optymalny dla tej 84-letniej pacjentki, wziąwszy pod uwagę przedstawione dane kliniczne?
46-letnia kobieta zgłosiła się na konsultacyjne badanie USG ze względu na niejednoznaczny opis zmiany w pęcherzyku żółciowym, w którym stwierdzono echogeniczny twór wielkości 12 mm i opisano jako „polip albo grudka żółci”.
Do badania USG jamy brzusznej zgłosiła się 66-letnia kobieta skierowana przez urologa z powodu utrzymującego się od 2 tygodni bólu w okolicy lędźwiowej prawej.
U pacjentki, w ramach diagnostyki kamicy nerkowej wykonano TK, która wykazała dobrze odgraniczony guz przestrzeni przedkrzyżowej. Guz cechowała niejednorodna gęstość i współczynnik osłabienia wskazujący na zawartość tłuszczu. Radiolog wysunął podejrzenie tłuszczakomięsaka (liposarcoma).
Pacjentka sygnalizowała trwające od kilku tygodni dolegliwości o charakterze bólu okolicy odbytu, okresowego krwawienia podczas wypróżniania oraz brudzenia bielizny śluzem i stolcem.
Do badania USG jamy brzusznej onkolog skierował 62-letnią kobietę, u której zaobserwował stopniowe zwiększanie się stężenia antygenu rakowo-płodowego (CEA) do 8 µg/l (norma <5), pomimo zastosowania 6 cykli chemioterapii.
Pacjentka zgłosiła się do pracowni endoskopowej w celu wykonania badań diagnostycznych z powodu utrzymujących się od wielu miesięcy objawów dyspeptycznych. Nie zgłaszała chorób przewlekłych ani też objawów alarmujących, takich jak utrata masy ciała, krwawienie do przewodu pokarmowego, dysfagia czy wymioty.
Do poradni dermatologicznej zgłosił się 73-letni pacjent ze zmianą o charakterze guzka barwy niebiesko-czarnej zlokalizowaną na przedramieniu prawym. Zmiana pojawiła się 2–3 miesiące przed zgłoszeniem się pacjenta do poradni i nie powodowała żadnych dolegliwości.