Termin „cukrzyca o znanej przyczynie” obejmuje szerokie spektrum przypadków przewlekłej hiperglikemii, wymienionych w etiologicznej klasyfikacji cukrzycy według WHO, jako „inne specyficzne typy cukrzycy”, a w polskiej terminologii określanych niekiedy żargonowo mianem cukrzycy typu 3.
30-letni mężczyzna, kierowca zawodowy, dotychczas nieleczący się z żadnego powodu, został przyjęty na oddział neurologiczny z powodu bólu głowy.
W badaniu USG oraz tomografii komputerowej, które wykonano u pacjentki z powodu bezbólowej żółtaczki, stwierdzono poszerzenie zewnątrz- i wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, bez widocznej przyczyny poszerzenia. W ECPW uwidoczniono 10 mm zwężenie na granicy środkowego i końcowego odcinka przewodu żółciowego wspólnego. U chorej wykonano sfinkterotomię endoskopową i protezowanie dróg żółciowych - czy takie postępowanie było właściwe?
62-letni pacjent o masie ciała 137 kg przeszedł ponad rok temu udar niedokrwienny mózgu (w przebiegu migotania przedsionków). Po rehabilitacji uzyskał znamienną poprawę stanu neurologicznego, jednak w tym samym czasie doszło do rozwoju depresji poudarowej i bezsenności.
Historia 44-letniego mężczyzny, u którego w badaniu radiologicznym klatki piersiowej uwidoczniono poszerzony cień lewej wnęki, a w badaniu TK – liczne guzki w miąższu obu płuc i liczne powiększone węzły chłonne śródpiersia.
Badanie spirometryczne z codziennej praktyki.
Lekarz, który konsultuje chorego z ostrym zapaleniem gardła lub migdałków, powinien odpowiedzieć sobie na kluczowe pytanie: czy przyczyną dolegliwości chorego jest zakażenie wirusowe, czy zakażenie bakteryjne (najczęściej angina paciorkowcowa, która wymaga antybiotykoterapii).
Uwagę lekarza zwrócił wygląd okolicy lędźwiowo-krzyżowej u diagnozowanej 2,5-letniej dziewczynki z dolegliwościami bólowymi brzucha i badalnym oporem w podbrzuszu, z powodu których trafiła na szpitalny oddział ratunkowy.
Przypadek 84-letniego mężczyzny, który zgłosił się na SOR z powodu krwioplucia występującego do 5 razy dziennie. Pacjent odczuwał także duszność przy umiarkowanym wysiłku fizycznym.
Odczucie bólu nie ogranicza się tylko do fizjologicznego procesu przewodzenia impulsu nerwowego, ale obejmuje także emocje, cierpienie, postawę wobec bólu oraz jego ekspresję.
Historia 52-letniej kobiety, po całkowitej tyreoidektomii z powodu raka brodawkowatego tarczycy, u której 18 miesięcy później rozpoznano raka brodawkowatego nerki.
Interpretacja testów wysiłkowych – Test 6-minutowego marszu: przypadek 22.
Problemy pacjenta rozpoczęły się w momencie zaordynowania przez lekarza psychiatrę duloksetyny. Dlaczego? Przeczytaj opis przypadku z komentarzem ekspertów.
47-letni mężczyzna został przyjęty na oddział chorób wewnętrznych szpitala powiatowego z powodu bólu mięśni kończyn dolnych (podudzi, ud i pośladków), ramion i pleców o natężeniu uniemożliwiającym chodzenie. Dolegliwości te pojawiły się 3 dni wcześniej.
Pacjentka z bólem w nadbrzuszu prawym niezwiązanym z przyjmowaniem posiłków, bez utraty masy ciała oraz bez zaburzeń w oddawaniu stolca i moczu. W badaniach endoskopowych górnego odcinka przewodu pokarmowego, kolonoskopii, USG i tomografii komputerowej jamy brzusznej nie wyjaśniono przyczyny dolegliwości. Próba farmakologicznego leczenia zespołu jelita drażliwego nie przyniosła poprawy.
Intensywna insulinoterapia to stosowane od lat w diabetologii określenie modelu leczenia polegającego na podawaniu wielokrotnych wstrzyknięć insuliny w ciągu dnia.
Chory skarży się na obniżoną jakość snu. Długość snu jest skrócona do 4–5 godzin, mężczyzna często się wybudza, a po obudzeniu nie czuje się wypoczęty.
Przypadek spirometryczny 80-letniego mężczyzny z rozpoznanym POChP, obecnie niepalącego, ale w przeszłości palącego przez wiele lat, przyjętego do szpitala z powodu infekcyjnego zaostrzenia choroby.
Interpretacja wysiłkowych testów elektrokardiograficznych – przypadek 21.
Historia choroby kobiety z rozpoznanym kilkanaście lat wcześniej rakiem tarczycy, po radykalnym dwuetapowym leczeniu operacyjnym, z przerzutami w układzie kostnym, w płucach i śródpiersiu, u której stosowano leczenie chirurgiczne, radioterapię i leczenie radiojodem, i w końcu - leczenie inhibitorem kinaz tyrozynowych.