Chora od około 2 lat miewa ból zamostkowy, ale o innym charakterze – pieczenie za mostkiem występujące przy niewielkim wysiłku fizycznym, ustępujące w spoczynku. W ostatnim czasie chora ograniczała wysiłek z powodu zawrotów głowy i bólu łydek.
Migotanie przedsionków (AF) jest jednym z najczęstszych zaburzeń rytmu spotykanym na oddziałach ratunkowych. Jaka jest skuteczność i bezpieczeństwo przeprowadzenia szybkiej kardiowersji, a następnie wypisania do domu pacjentów z arytmiami, zgodnie z oceną ottawskiego protokołu agresywnego postępowania w migotaniu przedsionków?
Kobieta w 14. tygodniu drugiej ciąży została przyjęta do szpitala z powodu całkowitej utraty przytomności, która wystąpiła w dniu przyjęcia. Wcześniej przez 3 dni chora odczuwała duszność wysiłkową oraz ból w klatce piersiowej.
65-letni mężczyzna został przyjęty do kliniki z powodu utrzymującego się od około 90 minut spoczynkowego bólu zamostkowego o charakterze pieczenia, promieniującego do lewej kończyny górnej. Ból taki, związany z wysiłkiem fizycznym, występował u niego od około miesiąca.
Pacjent zgłosił się do lekarza POZ z powodu duszności występującej nawet przy niewielkim wysiłku fizycznym.
W artykule przedstawiono częsty problem w praktyce klinicznej, jakim jest arytmia komorowa w strukturalnie zdrowym sercu. W opublikowanych wytycznych nie poświęca się temu zagadnieniu zbyt wiele uwagi, a podjęcie decyzji, jak postępować z takimi pacjentami, nie jest łatwe.
Mężczyzna zgłosił się na szpitalny oddział ratunkowy z powodu pogorszenia samopoczucia, duszności i uporczywego suchego kaszlu. Objawy te wystąpiły po wysiłku i utrzymywały się od około 4 godzin.
Od około 6 miesięcy chora odczuwała wysiłkowy, gniotący ból zamostkowy po wejściu na drugie piętro, który ustępował po odpoczynku.
Pacjent został skierowany do Poradni Nadciśnienia Tętniczego przez lekarza POZ w celu diagnostyki i leczenia nadciśnienia tętniczego opornego.
31-letni mężczyzna zgłosił się do poradni z powodu nawracających dolegliwości: kołatania serca, zasłabnięcia, omdlenia, duszności i ograniczenia tolerancji wysiłku fizycznego.
85-letni mężczyzna z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym został skierowany przez lekarza POZ do poradni geriatrycznej w celu modyfikacji stosowanego leczenia przeciwnadciśnieniowego.
71-letnia kobieta, z chorobą niedokrwienną serca, nadciśnieniem tętniczym i z przewlekłą niewydolnością serca, po terapii radiojodem (131I) przed 8 laty z powodu guzkowej postaci choroby Gravesa i Basedowa, zgłosiła się na Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR) z objawami nagłej duszności.
Pacjentka, lat 25, po przebytej w 15. roku życia operacji zaszycia ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej. Zobacz kontrolne badanie echokardiograficzne i zastanów się, jaki to był typ ubytku? Jak należy interpretować kontrolne badanie?
33-letni mężczyzna został przywieziony do Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II przez karetkę pogotowia ratunkowego, wezwaną z powodu trwającego od godziny pierwszego w życiu silnego bólu zamostkowego, który wystąpił w trakcie porannego joggingu.
Przy przyjęciu chora była przytomna, a w badaniu neurologicznym stwierdzono niewielki niedowład połowiczy lewostronny, ośrodkowy niedowład lewego nerwu twarzowego, niezborność kończyn po stronie lewej oraz niepełne przywodzenie oka prawego.
29-letnia kobieta w 14. tygodniu drugiej ciąży, dotychczas zdrowa, została przyjęta do szpitala z powodu całkowitej utraty przytomności. Przez 3 dni poprzedzające hospitalizację chora odczuwała duszność wysiłkową oraz ból w klatce piersiowej.
U chorej pojawiły się również obrzęki w okolicy kostek, stałe uczucie gorąca, drżenie rąk, trudności w zasypianiu, uczucie piasku pod powiekami.
Mężczyznę skierowano do poradni przyklinicznej z powodu nieskuteczności leczenia przeciwkrzepliwego stosowanego w związku ze skrzepliną w uszku lewego przedsionka (LAA).