W artykule przedstawiono sytuację z ostrego dyżuru, na który zgłosiła się 66-letnia kobieta z bólem w klatce piersiowej, zamostkowym. Na jej przykładzie omówiono diagnostykę różnicową zapalenia osierdzia i zawału serca z uniesieniem odcinka ST.
Historia naszej znajomości z panem Robertem zaczęła się od ... „gola”. Nie było to bynajmniej celne trafienie do mundialowej bramki, ale epizod ciężkiej hipoglikemii. Przeczytaj opis przypadku.
Przebieg kliniczny zapalenia płuc w przebiegu zakażenia COVID-19 oraz ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń (GPA) może być podobny, co może stwarzać trudności diagnostyczne. Przeczytaj opis ciekawego przypadku.
W przedstawionym opisie przypadku chora nie stosowała się do zaleceń. Pomimo korzystania z systemu ciągłego monitorowania glikemii, nie była zainteresowana dokonywaniem oceny stężenia glukozy poprzez skan urządzenia.
Historia 64-letniej kobiety z silnym bólem kostnym, u której początkowo podejrzewano wznowę choroby nowotworowej, natomiast badania diagnostyczne wykazały ciężką, objawową hiperkalcemię wynikającą z nadczynności przytarczyc.
W artykule przedstawiono historię choroby 19-letniej kobiety z rozpoznanym we wczesnym dzieciństwie zespołem długiego QT przebiegającym z głuchotą, czyli z zespołem Jervella i Lange-Nielsena. Wyjaśniono, czym jest dyspersja odstępu QT i jakie ma znaczenie kliniczne.
Prawidłowa wartość HbA1c nie zawsze świadczy o właściwym wyrównaniu metabolicznym. W opisanym przypadku pacjentka osiągała niemal optymalne wyrównania, lecz miała zbyt dużą liczbę hipoglikemii.
Technika ultrasonograficznej oceny zmiany i diagnostyka różnicowa.
Zagadkowa zmiana w ścianie żołądka.
W artykule przedstawiono opis przypadku pacjentki, wdrożone leczenie i jego efekty.
W artykule podano definicję zespołu długiego QT (LQTS) i kryteria jego rozpoznania oraz opisano trudności z precyzyjnym oszacowaniem odstępu QT. Posłużono się przykładem elektrokardiogramów młodej pacjentki z bradykardią i zawrotami głowy.
Obserwacja postępowania mentorów oraz wielokrotne badanie „brzuchów” pacjentów nauczyło nas, że w czasie badania najwłaściwsza jest prośba, aby pacjent pokazał, jak i gdzie podaje insulinę.
Wiele osób okresowo wykonuje badania morfologii krwi bez objawów chorobowych. Często przy parametrach znajduje się oznaczenie nieprawidłowości. Pacjenci zaniepokojeni takim wynikiem szukają pomocy lekarskiej w celu jego interpretacji.
33-letni mężczyzna po przebytym COVID 19 hospitalizowany z powodu bólów brzucha i wymiotów.
Pacjenta przyjęto na podstawowy oddział udarowy z powodu nagłego wystąpienia zaburzeń mowy oraz osłabienia siły mięśniowej kończyn prawych. Jakie wdrożono leczenie?
Pacjentka nie stosowała się do żadnych zaleceń lekarskich, podawała insulinę „by przeżyć”, nie mając na uwadze ani swojego samopoczucia, ani ryzyka rozwoju powikłań. Jednak modyfikacja leczenia przyniosła sukces terapeutyczny.
Historia choroby 18-letniego mężczyzny z torbielą naskórkową.
70-letni pacjent chorujący na cukrzycę wtórną do ostrego zapalenia trzustki zgłosił się na wizytę kontrolną.