Stosowanie antybiotyków w okresie okołozabiegowym nie zmniejsza nasilenia dolegliwości występujących po wycięciu migdałków. Jedyną korzyścią antybiotykoterapii jest zmniejszenie ryzyka wystąpienia gorączki. Autorzy przeglądu uważają, że ze względu na duże ograniczenia metodologiczne analizowanych badań, nie ma wystarczających podstaw, by rutynowo zalecać antybiotyk wszystkim chorym, u których wykonywana jest tonsylektomia i adenotonsylektomia.
GKS doustne, w porównaniu z placebo i z 5-ASA, zwiększają prawdopodobieństwo uzyskania remisji u chorych na ChC.
Zastosowanie wody wodociągowej (przegotowanej lub nie) do płukania rany nie zwiększa ryzyka jej zakażenia, a w przypadku ran ostrych u osób dorosłych może to ryzyko zmniejszyć.
Inhibitory 5-alfa-reduktazy, w porównaniu z placebo, zmniejszają ryzyko raka stercza, ale częściej wywołują objawy niepożądane; natomiast w porównaniu z alfa-blokerami mają podobny wpływ na ryzyko zgonu i z podobną częstością wywołują objawy niepożądane.
Hioscyna w porównaniu z placebo skutecznie zapobiega nudnościom związanym z chorobą lokomocyjną, jednak może powodować senność, niewyraźne widzenie i suchość w ustach.
U chorych na nowotwór złośliwy stosowanie HDCz w porównaniu z VKA w długotrwałym leczeniu ŻChZZ zmniejsza ryzyko jej nawrotu, ale nie zmniejsza ryzyka zgonu.
GKS doustne, w porównaniu z placebo i z 5-ASA, zwiększają prawdopodobieństwo uzyskania remisji u chorych na ChLC.
U chorych na astmę dotychczas stosowane mechaniczne i chemiczne metody zmniejszania stężenia alergenów roztoczy kurzu domowego (rozpatrywane łącznie i w podgrupach), w porównaniu z placebo lub niestosowaniem żadnej interwencji, nie zmniejszają istotnie nasilenia objawów choroby i nie zwiększają prawdopodobieństwa poprawy klinicznej.
Autorzy przeglądu nie zalecają rutynowego stosowania amniotomii w celu skrócenia porodu.
Według autorów przeglądu w dawkach 1:1 cyklezonid jest równie skuteczny jak beklometazon i budezonid w zakresie poprawy PEF i jak flutikazon w zakresie poprawy czynności płuc (ocenianej na podstawie PEF i FEV1).
Cyklezonid w dawce 50–1600 µg/d w porównaniu z placebo skutecznie poprawia czynność płuc, zmniejsza nasilenie objawów astmy i zużycie leków doraźnych w okresie 12 tygodni. Nie ma danych pozwalających określić długoterminowe efekty stosowania cyklezonidu (częstość zaostrzeń i skutki uboczne).
Pozostawienie drenu pod wątrobą po planowej niepowikłanej laparoskopowej cholecystektomii wiąże się z większym ryzykiem powstania okołowątrobowego zbiornika płynu i zakażenia rany chirurgicznej oraz opóźnia wypisanie ze szpitala.
U osób z nadwagą lub otyłością dieta o małym indeksie glikemicznym, w porównaniu z dietami innego rodzaju, skuteczniej powoduje utratę masy ciała i masy tkanki tłuszczowej oraz zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego i LDL. Nie było danych na temat wpływu diety określonego rodzaju na ryzyko zgonu i jakość życia oraz objawów niepożądanych.
Profilaktyczne stosowanie antybiotyków podczas planowej otwartej operacji naprawczej przepukliny pachwinowej lub udowej (z wszczepieniem materiału syntetycznego lub bez wszczepienia) wiąże się z mniejszym ryzykiem zakażenia rany operacyjnej.
Profilaktyczne stosowanie witaminy C p.o. w dużych dawkach nie zmniejsza ryzyka zachorowania na przeziębienie ani nie wpływa znacząco na czas jego trwania i ciężkość przebiegu. Jest ona natomiast skuteczna w zapobieganiu zachorowaniom u osób narażonych na duży wysiłek fizyczny. Podawanie witaminy C osobom już chorym nie wpływa na przebieg przeziębienia.
Różne leki przeciwbakteryjne skutecznie eliminują B. pertussis z nosogardła, jednak nie wpływają na kliniczny przebieg krztuśca. Krótkotrwała antybiotykoterapia jest równie skuteczna jak standardowe leczenie przez 14 dni. Ocena skuteczności profilaktyki poekspozycyjnej krztuśca u dzieci i dorosłych jest niemożliwa ze względu na niewystarczającą liczbę wiarygodnych badań.
U chorych na stabilną umiarkowaną lub ciężką przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), bez zaostrzenia w ciągu ostatniego miesiąca, łączne stosowanie glikokortykosteroidu i długo działającego beta2-mimetyku (LABA; z jednego inhalatora), w porównaniu ze stosowaniem samego LABA, zmniejsza częstość zaostrzeń POChP oraz poprawia jakość życia chorych i czynność płuc, ale zwiększa ryzyko wystąpienia zapalenia płuc i nie wpływa na ryzyko zgonu.
U chorych na przewlekłą stabilną ChSN na podłożu miażdżycy lub obciążonych licznymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego, ale bez klinicznie jawnej choroby, łączne stosowanie ASA i klopidogrelu przez 28 miesięcy, w porównaniu z samym ASA, nie wpływa znamiennie na ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz ryzyko poważnych krwawień, natomiast u chorych z NSTE-ACS zmniejsza ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych, ale jednocześnie zwiększa ryzyko poważnych krwawień.