Chirurgia dziecięca jest jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się obszarów medycyny.
W artykule omówiono wskazania, przeciwwskazania, aspekty techniczne oraz powikłania badania jelita u dzieci za pomocą kapsułki endoskopowej.
Większość technicznie zaawansowanych zabiegów endoskopowych u dzieci, takich jak endoskopowa dyssekcja podśluzówkowa, miotomia podśluzówkowa czy zabiegi terapeutyczne pod kontrolą endoultrasonografii, wykonują zazwyczaj wyszkoleni endoskopiści leczący dorosłych.
Ultrasonografia w obwodowym dostępie naczyniowym w populacji pediatrycznej.
Dr n. med. Monika Morawska-Kochman omawia konsensus Amerykańskiego Towarzystwa Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi, dotyczący rozpoznawania i leczenia ankyloglosji u dzieci.
Badania endoskopowe dzieci i młodzieży z nieswoistym zapaleniem jelit pozwalają na ustalenie rozpoznania, zlokalizowanie i ocenę aktywności zmian zapalnych jak również odpowiedzi na leczenie. W nowoczesnym podejściu polegającym na aktywnym monitorowaniu i pełnej kontroli zapalenia w celu zapobiegania postępowi choroby wskazuje się na szczególną rolę endoskopii.
Jakie są objawy krytycznych wady serca u noworodka? Jak należy wprowadzić diagnostykę oraz leczenie w razie podejrzenia krytycznej wady serca?
Istnieje grupa pacjentów pediatrycznych z objawami w postaci nagłego jednostronnego obrzęku moszny z towarzyszącymi dolegliwościami bólowymi. Przyczyny mogą być różne, a najgroźniejszą jest skręt jądra. W tym przypadku nieprawidłowe rozpoznanie i np. wdrożenie antybiotykoterapii, a przez to odroczenie diagnostyki i leczenia operacyjnego naraża chorych na poważne konsekwencje jak utrata gonady.
Jaka jest diagnostyka różnicowa przepukliny pachwinowej? Kiedy wodniak jądra wymaga leczenia operacyjnego?
Przedstawiamy kolejne zalecenia w ramach inicjatywy Choosing Wisely z różnych regionów świata. Tym razem zagadnienia dotyczące chirurgii dziecięcej.
W niniejszym artykule przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat postępowania w ostrym zapaleniu wyrostka robaczkowego u dzieci.
W niniejszym, niesystematycznym przeglądzie piśmiennictwa przeanalizowano oraz omówiono niektóre kontrowersje dotyczące tego zagadnienia. Ponieważ spodziectwo często jako pierwsi rozpoznają pediatrzy, odgrywają oni ważną rolę w udzielaniu porad rodzicom przed skierowaniem na leczenie operacyjne.
Opóźnione oddanie smółki, wzdęcie brzucha, przewlekłe zaparcia – takie objawy zazwyczaj skłaniają chirurga dziecięcego do wdrożenia diagnostyki w kierunku choroby Hirschsprunga.
Zarówno przebieg, jak i epidemiologia czerniaka u dzieci istotnie różni się od jego charakterystyki w populacji dorosłych. W artykule wymieniono i w skrócie omówiono te różnice.
Obecnie standardem postępowania w przypadku ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego jest jego wycięcie. Trwają badania oceniające wyniki leczenia zachowawczego i jego zasadność w wybranych przypadkach. Artykuł jest poświęcony roli postępowania nieoperacyjnego w leczeniu zapalenia wyrostka robaczkowego u dzieci.
Wraz z coraz większą liczbą obrazowych badań prenatalnych zwiększa się również liczba wykrywanych malformacji płucnych. Częstość rozpoznawania tego rodzaju zmian w badaniach prenatalnych szacuje się na 0,81/10 000 przebadanych płodów. Obecnie w krajach rozwiniętych około 90% malformacji płucnych wykrywa się prenatalnie.
Terapia prenatalna stanowi temat burzliwych dyskusji. Nadal spotykamy się z oskarżeniami pacjentek, że lekarze nie rozpoznali wady u płodu albo że wadę zdiagnozowali, ale nie poinformowali ciężarnej o możliwości leczenia dziecka przed urodzeniem – zauważa dr hab. Małgorzata Świątkowska-Freund.
Wady dróg oddechowych u dzieci obejmują całe spektrum jednostek chorobowych od wad o przebiegu łagodnym, objawiających się jedynie występowaniem stridoru, aż po wady, które zagrażają życiu dziecka.
Układ chłonny człowieka powstaje na wczesnym etapie rozwoju płodowego. W 9. tygodniu ciąży stwierdza się u płodu obecność zbiornika mleczu oraz przewodu piersiowego, a także naczynia chłonne biegnące w korzeniu krezki.
Wgłobienie jelita nie jest kazuistyczną jednostką chorobową i z tego względu temat ten należy cyklicznie poruszać na łamach czasopism medycznych. Biorąc pod uwagę kategorię wieku, pacjenci z wgłobieniem często trafiają do chirurga dziecięcego, znacznie rzadziej – do chirurga ogólnego, dlatego przypomnienie charakterystyki tej jednostki chorobowej jest niezwykle potrzebne.