Diagnostyka płynu w jamie opłucnej jest najczęstszym zastosowaniem USG w chorobach układu oddechowego. USG jest przydatnym narzędziem obrazowania w trakcie wykonywania małych zabiegów w obrębie opłucnej. USG cechuje się również dużą czułością i swoistością w rozpoznawaniu odmy opłucnowej, przewyższając konwencjonalny RTG klatki piersiowej.
Od dziesięcioleci gastrektomia z limfadenektomią D2 stanowią na Dalekim Wschodzie standard postępowania w raku żołądka zarówno wczesnym, jak i zaawansowanym. Aktualnie się uważa, że również w krajach zachodnich zabieg z limfadenektomią D2 można wykonać bezpiecznie z zaoszczędzeniem trzustki i bez prewencyjnej splenektomii i taki zakres operacji dla raka zaawansowanego zaleca się w niektórych krajowych wytycznych.
Do osiągnięcia celów wyznaczonych przez UNAIDS w ramach strategii 90-90-90 konieczne jest zapewnienie pacjentom na całym świecie taniego i niedyskryminującego dostępu do opieki na każdym z etapów tej kaskady.
Jakie są objawy ostrych zakażeń układu kostnego? Jakimi antybiotykami je leczyć i jak długo?
W trakcie zjazdu EULAR w Madrycie kilka sesji poświęcono etiopatogenezie, rozpoznaniu, nowym kryteriom klasyfikacyjnym i leczeniu tocznia rumieniowatego układowego.
Prof. Tamara Pilishvili z Centers for Diseases Control and Prevention omawia najważniejsze doniesienia naukowe dotyczące skuteczności rzeczywistej szczepionki 13-walentnej oraz efektów programów szczepień z jej zastosowaniem.
W przebiegu raka płuca płyn w jamie opłucnej pojawia się nawet u 30% chorych, a u chorych na raka piersi – u około 10%. O czym należy pamiętać podejmując decyzję o sposobie postępowania? Komentarz prof. dra hab. Rafała Krenke z Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Czy zasadne są próby badania i modyfikacji mikrobiomu u człowieka? Czy wiemy, co jest normą?
W trakcie zjazdu EULAR w Madrycie przedstawiono po raz pierwszy wyniki badania SENSCIS, w którym porównano stosowanie nintedanibu z placebo u chorych z włóknieniem płuc w przebiegu twardziny układowej.
Jakie mechanizmy marketingowe stosują sprzedawcy i dlaczego młodzież jest na nie podatna?
Cechy uszkodzenia pierwotnie mięśniowego w badaniu elektromiograficznym obejmują: nieprawidłową (tzw. wczesną) rekrutację potencjałów jednostek ruchowych oraz skrócony czas trwania, obniżoną amplitudę i zwiększoną liczbę faz potencjałów jednostek ruchowych. W chorobie Pompego takie zmiany stwierdza się zwłaszcza w mięśniach proksymalnych kończyn i mięśniach przykręgosłupowych.
Najnowszym dostępnym narzędziem służącym zapobieganiu HIV jest profilaktyka przedekspozycyjna (PrEP), od 2015 roku zalecana przez WHO w grupach szczególnie narażonych na zakażenie.
Artykuł dotyczy jednego z najistotniejszych problemów medycyny okołooperacyjnej – postępowania z chorymi na cukrzycę. Waga problemu wynika przede wszystkim z bardzo dużej częstości występowania choroby w populacji.
Czy bilans wskazuje na korzyść szczepień?
W niniejszym artykule opisano objawy oczne występujące w przebiegu chorób trzustki, tarczycy i zaburzeń osi podwzgórze–przysadka oraz wielu dziedzicznych endokrynopatii. Wyjątkowy związek między stanem oczu a układem hormonalnym opisano na przykładzie cukrzycy, oftalmopatii Gravesa i Basedowa, guzów przysadki oraz niektórych rzadszych chorób.
Zaledwie u <30% chorych na dużą depresję udaje się uzyskać remisję w toku pierwszej próby terapii z użyciem leku przeciwdepresyjnego. Jak można poprawić ten stan rzeczy?
Rozpoznanie autyzmu może być trudne ze względu na różnorodny obraz tej grupy zaburzeń. Można je zdiagnozować we wczesnym dzieciństwie lub – częściej – w późniejszym dzieciństwie albo w okresie dojrzewania lub nawet w okresie dorosłości (a do tego czasu pacjent może zgromadzić mnóstwo negatywnych doświadczeń, prowadzących do pogorszenia stanu psychicznego).
Zespół niespokojnych nóg, określany również mianem choroby Willisa i Ekboma, jest częstą chorobą neurologiczną, której obraz kliniczny zależy od złożonych interakcji środowiskowych i genetycznych. Zespół niespokojnych nóg występuje samodzielnie, zwykle w młodym wieku, lub współistnieje z różnymi zaburzeniami.
W niniejszym artykule przedstawiono uzasadnienie odstępowania od leczenia bezsenności z użyciem leków z tej grupy, a także podsumowano zalecenia i najważniejsze informacje dla lekarzy płynące z nowych wytycznych postępowania klinicznego wraz z przeglądem wspierających je danych naukowych.
Czym różni się specyfika błędów w postępowaniu medycznym u dzieci i dorosłych? Jakie są najczęstsze przyczyny błędów? Jak można im zapobiegać?