medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
W 2021 roku minie setna rocznica odkrycia insuliny. Przez wiek stosowania insulinoterapii postęp polegał przede wszystkim na opracowywaniu nowych preparatów, których farmakokinetyka umożliwiała jak najwierniejsze odzwierciedlenie fizjologicznego profilu działania tego hormonu.
Autor omawia problemy związane ze współwystępowaniem cukrzycy i zakażenia SARS-CoV-2 oraz podaje praktyczne wskazówki postępowania u chorych na cukrzycę w okresie epidemii COVID-19.
Chory z migotaniem przedsionków i współistniejącą cukrzycą ma 1 punkt w skali CHA2DS2-VASc, a zatem należy u niego rozważyć leczenie przeciwkrzepliwe.
Hiperglikemia związana ze steroidoterapią to częsta sytuacja kliniczna. Zapoznaj się z opisanymi przypadkami i komentarzem ekspertów.
Dożylne podawanie insuliny w praktyce stosuje się jedynie w warunkach szpitalnych i stąd może być ono postrzegane jako leczenie prowadzone jedynie przez diabetologów na oddziałach o takim profilu. W artykule przedstawiono jednak wiele innych sytuacji, w których niezbędne jest zastosowanie dożylnej insulinoterapii.
Insulinooporność jest stanem zaburzonej homeostazy glukozy, w którym dochodzi do braku wrażliwości komórek obwodowych na działanie insuliny, pomimo jej prawidłowego lub podwyższonego stężenia.
Populacja pacjentów diabetologicznych szybko się powiększa, dlatego problem alergii może również narastać. Rozróżnić należy jednak polekowe działania niepożądane od alergii, u której podłoża leżą reakcje immunologiczne.
Niniejsze opracowanie ma na celu przybliżyć epidemiologię, patofizjologię, rokowanie oraz leczenie kardiomiopatii cukrzycowej i niewydolności serca u chorych na cukrzycę.
Artykuł dotyczy jednego z najistotniejszych problemów medycyny okołooperacyjnej – postępowania z chorymi na cukrzycę. Waga problemu wynika przede wszystkim z bardzo dużej częstości występowania choroby w populacji.
Pomimo postępu, jaki dokonał się w zakresie rozpoznawania i leczenia cukrzycy typu 1, przewlekłe powikłania pozostają jednym z najważniejszych problemów klinicznych, prowadząc do przedwczesnej śmiertelności. Do tradycyjnych czynników ryzyka ich rozwoju należy hiperglikemia oraz insulinooporność, która w ostatnim czasie budzi największe zainteresowanie w świecie nauki.
Przeczytaj komentarz autorów Aneksu nr 2 do Zaleceń klinicznych PTD.
Czy nowe Zalecenia kliniczne Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego z 2019 roku przywracają obowiązek zgłaszania epizodów ciężkiej hipoglikemii u chorych na cukrzycę?
Ważne, aby elementy insulinoterapii, które są całkowicie zależne od postępowania chorego i lekarza, były realizowanie w sposób optymalny, z wyeliminowaniem opisanych w artykule nieprawidłowości.
Podiatria to specjalizacja medyczna zajmująca się diagnostyką i leczeniem patologii stóp. Popularna jest w wielu krajach świata, a szczególnie w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, bywa jednak mylona z podologią.
Zarówno cukrzyca, otyłość, jak i kamica nerkowa są chorobami częstymi. Nic więc dziwnego, że coraz częściej obserwujemy występowanie wszystkich trzech chorób u tego samego pacjenta. Nie wynika to tylko z przypadku, ale przede wszystkim z występowania wzajemnych zależności między tymi chorobami.
Główną przyczyną ostrożności w stosowaniu metforminy jest brak wiarygodnych, randomizowanych badań dotyczących profilu bezpieczeństwa, wpływu metforminy na przebieg ciąży oraz jej związek z ryzykiem wystąpienia niekorzystnych zdarzeń położniczych u matki i płodu.
W trakcie ciąży zwiększa się stężenie hormonów mających działanie antagonistyczne wobec insuliny. Efektem tego jest insulinooporność, hiperglikemia, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę czy też szybsze występowanie powikłań spowodowanych samą cukrzycą.
Stan przedcukrzycowy, czyli pośrednie stadium zaburzeń gospodarki węglowodanowej pomiędzy prawidłowym stężeniem glukozy na czczo i prawidłową tolerancją glukozy a jawną cukrzycą, jest związany ze zwiększonym ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 2, zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych, demencji oraz nowotworów.
Wszystkie leki przeciwcukrzycowe charakteryzują się określonymi działaniami niepożądanymi, a nowsze leki wcale nie muszą okazać się bezpieczniejsze od „starych”. Przeczytaj artykuł prof. dr. hab. n. med. Michała Holeckiego.
Prawie 1/4 pacjentów leczonych GKS wymaga ponad 6-miesięcznej terapii. Ta grupa leków jest najczęstszą przyczyną hiperglikemii i cukrzycy polekowej (steroid induced diabetes mellitus – SIDM). Niestety, nie zawsze po zaprzestaniu steroidoterapii dochodzi do normalizacji glikemii.
