Zakażenia enterokokowe są jednym z poważniejszych zagrożeń zwłaszcza dla chorych hospitalizowanych. Wynika to przede wszystkim z trudności w wyborze skutecznego sposobu leczenia.
Artykuł poglądowy Massima Sartellego "A focus on intra-abdominal infections" stanowi bardzo cenne podsumowanie prawie wszystkich problemów związanych z zakażeniami w obrębie jamy brzusznej, przedstawionych w sposób usystematyzowany i przejrzysty, może więc być śmiało potraktowany jako monografia dotycząca poruszanych kwestii.
Zakażenia wewnątrzbrzuszne (ZWB) to jedne z najpoważniejszych zakażeń występujących u człowieka. Stanowią częstą przyczynę ciężkiej sepsy,[1] charakteryzującej się dużą śmiertelnością, zwłaszcza u chorych z niewydolnością wielonarządową.
Naukowe ograniczenia publikacji autorstwa Andrew Wakefielda i jego 12 współautorów były oczywiste już w chwili jej ukazania się w 1998 roku. Jak tylko wybuchł popłoch przed szczepionką, krytycy szybko skazali, że artykuł był opisem małej serii przypadków, bez grupy kontrolnej, łączącym trzy powszechnie występujące zjawiska i choroby, i to na podstawie odwoływania się do pamięci i przekonań rodziców.
Jednym z zadań lekarza rodzinnego oraz jednym z operacyjnych celów Narodowego Programu Zdrowia jest realizacja pierwotnej profilaktyki chorób zakaźnych poprzez szczepienia ochronne. Zarówno zagadnienia związane z rozpoznawaniem i leczeniem chorób zakaźnych, jak i problematyka wakcynologiczna stanowi element programów szkolenia przed- i podyplomowego w zakresie medycyny rodzinnej.
Zakażenia są jedną z najważniejszych przyczyn nowotworów złośliwych na świecie. Ostrożne szacunki wskazują, że w 2002 roku 18% nowotworów złośliwych można było przypisać czynnikom zakaźnym. Spośród związanych z zakażeniem najczęściej występują nowotwory złośliwe żołądka, wątroby i szyjki macicy. Wiele spośród tych zachorowań można przypisać zakażeniom wywołanym odpowiednio przez Helicobacter pylori, wirusy zapalenia wątroby typu B i C oraz ludzki wirus brodawczaka (human papilloma virus – HPV). W artykule pochodzącym z International Agency for Research on Cancer (IARC) przedstawiono bieżącą sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do wymienionych zakażeń oraz omówiono charakter zależności łączącej czynniki zakaźne z występowaniem nowotworów złośliwych.
Preparaty całokomórkowe (whole cell pertussis vaccines – Pw) – zawierają inaktywowane formaldehydem lub ogrzewaniem pałeczki krztuśca (najczęściej kilku różnych szczepów). Jednorazowe szczepienie to podaż około 3000 antygenów. Pierwsze szczepionki opracowano w latach 30. ubiegłego wieku. Na masową skalę są stosowane od lat 50.
Na świecie żyje około 2,2 mln dzieci zakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus – HIV). 17 mln dzieci zostało sierotami z powodu chorób związanych z HIV u ich rodziców. Każdego roku zakażeniu ulega około 0,5 miliona dzieci.
Krztusiec jest bardzo zaraźliwą chorobą układu oddechowego o ostrym przebiegu, wywoływaną przez pałeczkę krztuśca – Bordetella pertussis. Bakterię tę po raz pierwszy wyizolowali Bordet i Gangou w 1900 roku. W przebiegu tej choroby obserwuje się ostry napadowy kaszel z głośnym wdechem, któremu mogą towarzyszyć wymioty.
Poliomyelitis (syn. polio, choroba Heinego i Medina, nagminne porażenie dziecięce, zapalenie rogów przednich rdzenia kręgowego) to wirusowa choroba zakaźna, która rozwija się głównie u dzieci do 5. roku życia.
Mogłoby się wydawać, że powszechne szczepienia niemowląt przeciwko krztuścowi doprowadziły do wyeliminowania zachorowań na krztusiec w tej populacji. Niestety, nadal się je obserwuje. Warto się zatem dowiedzieć, jakie są prawdopodobne przyczyny tego zjawiska, ponieważ umożliwi to wdrożenie odpowiednich strategii zapobiegawczych.
Tężec to choroba zakaźna, niezaraźliwa, której czynnikiem etiologicznym jest bakteria beztlenowa wytwarzająca przetrwalniki – laseczka Clostridium tetani.
Na świecie żyje około 2,2 mln dzieci zakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV). 17 mln dzieci zostało sierotami z powodu chorób związanych z HIV u ich rodziców. Każdego roku zakażeniu ulega około 0,5 miliona dzieci.
Błonica to występująca na całym świecie ciężka choroba zakaźna o dużej zaraźliwości. Czynnik etiologiczny błonicy stanowią maczugowce Corynebacterium diphtheriae i Corynebacterium ulcerans, które wykazują zdolność wytwarzania swoistej egzotoksyny.
Krztusiec należy do często występujących chorób zakaźnych. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization – WHO) w ciągu ostatnich lat na świecie notowano rocznie około 10 000 000 zachorowań na krztusiec.
Potencjalne działania toksyczne tiomersalu, środka konserwującego zawierającego rtęć, będącego składnikiem niektórych szczepionek, są przedmiotem żywej dyskusji.
Artykuł ten przedstawia zasady postępowania diagnostycznego w razie wystąpienia różnorodnych objawów klinicznych u dziecka, które wróciło z podróży do krajów tropikalnych. Czytelnik znajdzie w nim informacje dotyczące okresów wylęgania różnych chorób, przenoszących je zwierząt oraz innych czynników zwiększających ryzyko zachorowania.
W artykule poruszono bardzo ważny i aktualny problem przygotowania rodziny z małymi dziećmi do podróży. Światowa Agencja Turystyki szacuje, że w 2010 roku liczba osób podróżujących przekroczy miliard. Wielkim powodzeniem cieszą się wyjazdy w regiony egzotyczne, do krajów o klimacie tropikalnym, do stref malarycznych. Wyjazdy, zwłaszcza do krajów rozwijających się, w regionach tropikalnych wiążą się z niebezpieczeństwem zachorowania na chorobę zakaźną.