Artykuł Lynnnette K. Nieman dotyczy bardzo ważnego problemu. Dzięki coraz większej dostępności i jakości badań obrazowych częstość przypadkowego wykrywania nieprawidłowych zmian w nadnerczach wzrasta, zwłaszcza u osób starszych.
Możliwości skutecznego leczenia nowotworów złośliwych oraz przeżywalność chorych stale się poprawiają, dlatego częstość występowania i liczba nowo rozpoznawanych przerzutów w kręgosłupie również się zwiększa. Wystąpienie guzów przerzutowych w kręgosłupie wpływa niekorzystnie na jakość życia chorego wskutek bólu, złamań, a także porażeń wynikających z ucisku rdzenia kręgowego. W artykule omówiono dostępne obecnie sposoby rozpoznawania i leczenia chorych z przerzutami w kręgosłupie. Przedstawiono również zalecany przez autorów algorytm postępowania.
Autorzy pracy opisali stany kliniczne w psychiatrii, które łączy wystąpienie podwyższonej temperatury. Najwięcej miejsca poświęcili ostrej śmiertelnej (złośliwej) katatonii (ZK) oraz powikłaniom kuracji lekami przeciwpsychotycznymi (LPP) i serotoninergicznymi lekami przeciwdepresyjnymi.
Rokowanie chorych na glejaki mózgu w znacznym stopniu zależy od możliwości radykalnego wycięcia tych guzów. Dotyczy to zarówno nowotworów III i IV stopnia według klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization – WHO), jak i – w szczególności – glejaków wysoko zróżnicowanych (low grade glioma) I i II stopnia.
Przesiewowe badania wzroku u dzieci są niezbędnym elementem postępowania profilaktycznego.
W artykule przedstawiono szczegółowo prosty algorytm leczenia opornego nadciśnienia tętniczego.
W komentowanym artykule Bogazzi i wsp. omówili postępowanie w poamiodaronowej nadczynności tarczycy na podstawie analizy przypadku klinicznego.
Wiele chorób okresu noworodkowego może przebiegać z tworzeniem się pęcherzyków, krostek, pęcherzy, nadżerek i owrzodzeń.
Ból pooperacyjny pojawia się wtedy, gdy przestaje działać śródoperacyjna analgezja, a jego źródłem są uszkodzone tkanki powierzchowne (skóra, tkanka podskórna, błony śluzowe) oraz struktury położone głębiej (mięśnie, powięzie, więzadła, okostna).
Wbrew angielskiemu tytułowi i z korzyścią dla aspektów praktycznych, komentowany artykuł dotyczy nie tylko nowych, ale i wcześniej stosowanych, w większości nieskutecznych, metod łagodzenia kolki niemowlęcej.
Opublikowany na łamach "Medycyny Praktycznej – Chirurgii" artykuł stanowi niezwykle interesujący, kompleksowy przegląd środków hemostatycznych do stosowania miejscowego w chirurgii i dziedzinach pokrewnych. Dotyczy problematyki nieczęsto poruszanej w polskim piśmiennictwie chirurgicznym.
Zakażenia enterokokowe są jednym z poważniejszych zagrożeń zwłaszcza dla chorych hospitalizowanych. Wynika to przede wszystkim z trudności w wyborze skutecznego sposobu leczenia.
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ), która obejmuje zakrzepicę żył głębokich (ZŻG) i zatorowość płucną (ZP), jest częstą przyczyną chorobowości i zgonów.
Udar mózgu jest jedną z głównych przyczyn chorobowości i umieralności na całym świecie i trzecią przyczyną zgonów w krajach uprzemysłowionych.
Nowotwory złośliwe opłucnej należą do najtrudniej poddających się leczeniu i wiążących się z największą śmiertelnością chorób nowotworowych. Tradycyjnie obecność wysięku i/lub masywne zajęcie opłucnej oznaczają konieczność zakwalifikowania chorego do IV stopnia zaawansowania klinicznego. Najczęstszym objawem nowotworów złośliwych opłucnej jest gromadzenie się wysięku w jamie opłucnej, czego klinicznym następstwem jest duszność. W artykule omówiono tradycyjne i nowoczesne sposoby postępowania z wysiękiem opłucnowym, uwzględniając użycie urządzeń do stałego drenażu opłucnej, terapię fotodynamiczną oraz immunoterapię.
Nawrót nowotworu złośliwego w obszarze poddanym uprzednio radioterapii uzupełniającej lub radykalnej jest szczególnie trudnym problemem klinicznym. Wybranym chorym w takiej sytuacji niekiedy proponuje się powtórną radioterapię.
Większość dotychczas opublikowanych artykułów dotyczących jakości leczenia chorych na raka piersi dotyczy badań nad jakością życia. Liczba publikacji odnoszących się do oceny jakości całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego jest niewielka, a dostępne dane pochodzą zwykle z retrospektywnych analiz uwzględniających badania przeprowadzone z udziałem niewielkich grup chorych i ocenach różnie opisywanych wskaźników jakości. Usystematyzowanie wskaźników jakości umożliwia nie tylko weryfikację poziomu usług świadczonych w placówkach onkologicznych, ale także podnoszenie standardów i poprawę wyników leczenia.
Artykuł zawiera wybrane, istotne dla codziennej praktyki informacje ze stanowiska międzynarodowego zespołu ekspertów, dotyczące cukrzycowej polineuropatii czuciowo-ruchowej, bólowej polineuropatii cukrzycowej oraz cukrzycowej neuropatii autonomicznej.
Autorzy zwięźle przedstawiają wpływ aldosteronu na układ sercowo-naczyniowy, farmakologię kliniczną spironolaktonu i eplerenonu oraz zastosowania tych leków.
Opis przypadku pani P., dokonany przez Zisselmana i Jaffe'a, jest wartościowym opracowaniem kazuistycznym z omówieniem postępowania u chorej z rozpoznaniem katatonii. Przedstawiono także epidemiologię zaburzenia katatonicznego i jego najczęstsze przyczyny, opisano techniczną stronę wykonywania zabiegów EW oraz prawne aspekty związane z koniecznością pozyskania zgody na przeprowadzenie terapii z ich użyciem obowiązujące w USA.