Pałeczki niefermentujące z rodzaju Acinetobacter stanowią jeden z najbardziej narastających problemów w medycynie zakażeń i to zarówno ze względów epidemiologicznych jak i terapeutycznych.
Świszczący oddech (świst wydechowy) to częsty objaw u dzieci w wieku przedszkolnym. Jest wysokim, ciągłym dźwiękiem, o muzycznym brzmieniu, który powstaje w klatce piersiowej podczas wydechu.
Ginekomastia to często występujący stan kliniczny, polegający na postępującym, niezłośliwym powiększeniu/proliferacji tkanki gruczołowej piersi u mężczyzn. Choroba często ma postać rozlanego stwardnienia albo nieznacznego, ukrytego za otoczką brodawki sutkowej zgrubienia.Najważniejszym elementem diagnostyki jest zidentyfikowanie chorych, u których ginekomastia jest następstwem innych zaburzeń lub u których wyczuwalna zmiana w piersi ma innych charakter (tj. nie jest obrazem ginekomastii). Do określenia charakteru ginekomastii w większości przypadków wystarcza przeprowadzenie dokładnego wywiadu lekarskiego, pełnego badania fizykalnego oraz kilku przesiewowych testów laboratoryjnych.
W marcu 2011 roku w Sankt Gallen odbyła się kolejna, 12. konferencja International Conference on Primary Therapy of Early Breast Cancer. W wyniku przeprowadzonej tam dyskusji ekspertów opracowano praktyczne rekomendacje postępowania dotyczące leczenia chorych na niezaawansowanego raka piersi. Artykuł zawiera przejrzyste podsumowanie zmian zalecanego leczenia oraz wyczerpująco omawia większość problemów napotykanych w codziennej pracy klinicznej.
Choroba Parkinsona (chP) cechuje się współistnieniem drżenia, sztywności mięśni, spowolnienia ruchowego i zaburzeń chodu. Początkowe objawy są zwykle niesymetryczne.
Największe problemy diagnostyczne występują w przypadku ropni umiejscowionych wysoko, tak zwanych naddźwigaczowych. Są one trudne do rozpoznania w typowym badaniu proktologicznym, z uwagi na brak charakterystycznego dla ropni objawu chełbotania i zaczerwienienia skóry.
Autor artykułu omawia główne elementy oceny klinicznej i procesu podejmowania decyzji o sposobie leczenia chorych na nowotwory złośliwe zajmujące otrzewną. Kiedy zostanie ustalone rozpoznanie nowotworu złośliwego zajmującego otrzewną, konieczne jest szybkie skierowanie chorego do ośrodka, w którym można przeprowadzić adekwatne leczenie.
Autorzy podjęli się omówienia bardzo ciekawego zagadnienia, jakim są dermatozy okresu ciąży. Stanowią one niejednorodną grupę zapalnych chorób skóry o nie w pełni wyjaśnionej etiopatogenezie, które występują jedynie w czasie ciąży lub w okresie połogu.
Autor omawia bardzo ważne zagadnienia. Chodzi bowiem o granice w leczeniu, naszą tożsamość zawodową i utrzymanie realności bez konieczności psychopatycznych zachowań. Przy rozumieniu psychopatycznych zachowań jako nielicujących z postawą psychiatry i psychoterapeuty, Czytelnik ma jasność co do mojego stanowiska.
Pomimo niewątpliwie znaczącego postępu w leczeniu – zwłaszcza doraźnym – migreny część pacjentów nie uzyskuje zadowalających efektów leczenia pod względem opanowania napadów bólu głowy lub zapobiegania częstym nawrotom.
W celu poprawy efektywności opieki medycznej w Stanach Zjednoczonych podjęto projekt opracowania wskaźników oceny jakości tej opieki w chorobach występujących najczęściej i stanowiących największe obciążenie ekonomiczne i społeczne.
Zmiany objętości płynu owodniowego odzwierciedlają stan zdrowia płodu i ciężarnej – nie sposób nie zgodzić się z tym stwierdzeniem, znanym powszechnie od wielu lat.
W komentowanym opracowaniu przedstawiono rzadkie przyczyny otępienia, które zostały podzielone na 4 kategorie patogenetyczne: choroby zwyrodnieniowe, choroby naczyniowe, pochodzenia prionowego i zakaźne.
Długotrwałe unieruchomienie podczas dalekodystansowych podróży lotniczych może budzić obawy o wystąpienie choroby zakrzepowo-zatorowej, zwłaszcza jeżeli weźmie się pod uwagę współistniejące czynniki ryzyka – zwiększoną krzepliwość krwi u ciężarnych, odwodnienie spowodowane długotrwałym oddychaniem powietrzem o niskiej wilgotności czy spożycie alkoholu.
Konieczność stworzenia nowych kryteriów wynikała z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, podział zespołów powodujących otępienie na choroby pierwotne i wtórne okazał się w czasie, który upłynął od 1984 roku, zbyt uproszczony.
Ciekawa praca, której autorem jest Andrew Carroll, dotyczy zagadnienia paranoicznego zaburzenia osobowości.
W 1999 roku opublikowano badanie na wielu populacjach (36 krajów), z wykorzystaniem danych Food and Agriculture Organization (FAO) i World Health Organization (WHO), w których stwierdzono znamienną ujemną korelację między spożyciem ryb a zgonami, z powodu ChNS lub udaru mózgu, oraz zgonami ogółem.
Zarówno operacja, jak i radioterapia, chemioterapia, hormonoterapia oraz inne sposoby leczenia chorych na nowotwory złośliwe, stosowane samodzielnie lub w połączeniu, mogą powodować rozwój ciężkich, przewlekłych zespołów bólowych. Takie zespoły bólowe czasem znamiennie pogarszają jakość życia i – co gorsza – powodują rezygnację z postępowania terapeutycznego, które potencjalnie przynosi wyleczenie. W artykule przedstawiono cztery przewlekłe zespoły bólowe, będące powikłaniami leczenia przeciwnowotworowego: bolesne neuropatie obwodowe wywoływane przez chemioterapię, przewlekłą postać choroby "przeszczep przeciwko gospodarzowi", zespoły bólowe związane z radioterapią oraz przewlekłe dolegliwości stawowe związane z leczeniem hormonalnym.
Choroby zapalno-demielinizacyjne dzieci i młodzieży, a w szczególności stwardnienie rozsiane (SM), od kilku lat są przedmiotem wielu badań, głównie w aspekcie ustalenia kryteriów rozpoznania, możliwości terapeutycznych i oceny rokowania.