Szczepienie w czasie ciąży budzi nadal wiele obaw. Czy słusznie? Przeczytaj artykuł i poznaj opinie ekspertów.
Zespół suchego oka (ZSO) jest chorobą o wieloczynnikowej etiologii. Dosyć często objawy podmiotowe ZSO nie korelują z objawami przedmiotowymi. Z tego powodu nie ma „złotego standardu” pozwalającego oceniać stopień jego nasilenia.
W ciągu ostatnich 30 lat w krajach charakteryzujących się tzw. zachodnim stylem życia alergia na orzeszki ziemne stała się głównym problemem zdrowia publicznego.
Próchnica i choroba przyzębia to choroby cywilizacyjne, które mogą być źródłem dyskomfortu fizycznego i psychicznego pacjentów oraz prowadzić do poważnych powikłań ogólnoustrojowych.
Terapia trastuzumabem to standard leczenia przedoperacyjnego, uzupełniającego i paliatywnego u chorych na HER2-dodatniego raka piersi. Niemniej nabyta lub pierwotna oporność na trastuzumab to ważny problem terapeutyczny. Poznanie mechanizmów oporności pozwoliło na opracowanie strategii zapobiegających lub pokonujących to zjawisko.
Pełzakowe zapalenie rogówki po raz pierwszy opisano w latach 70. XX w. Częstość jego występowania wzrastała wraz z upowszechnianiem się stosowania soczewek kontaktowych. Dotychczas nie sformułowano wytycznych dotyczących leczenia tej choroby.
Planowanie wszczepienia implantu zębowego powinno być poprzedzone zebraniem wywiadu i badaniem klinicznym, a celem wstępnego badania radiologicznego jest ocena ogólnego stanu uzębienia własnego pacjenta, identyfikacja i charakteryzacja odcinków bezzębnych oraz wykrycie miejscowych zmian patologicznych i odmian anatomicznych.
Dzieci i młodzież w wieku szkolnym stanowią populację o szczególnych potrzebach zdrowotnych, ukierunkowanych przede wszystkim na profilaktykę i promocję zdrowia.
Praca zawiera cenne wskazówki diagnostyczno-terapeutyczne, które będą pomocne dla lekarzy sprawujących opiekę nad kobietami w ciąży – podkreśla dr hab. n. med. Adam Reich, prof. UM.
Niedrożność żył siatkówki (RVO) jest częstą przyczyną utraty wzroku. Istnieje kilka opcji w jej leczeniu. Jedną z nich jest stosowanie ranibizumabu, leku hamującego czynnik wzrostu śródbłonka naczyń (VEGF), który jest główną przyczyną obrzęku plamki w RVO.
W niniejszym artykule omówiono epidemiologię grypy u dzieci z takimi chorobami przewlekłymi, a także przedstawiono aktualną wiedzę na temat szczepionek i innych metod chroniących tę wrażliwą populację dzieci przed powikłaniami grypy.
Nadmierna potliwość jest częstą, ale zbyt rzadko rozpoznawaną chorobą u dzieci, istotnie wpływającą na jakość życia. Leczenie powinno być zindywidualizowane w zależności od celu, potrzeb chorego i charakterystyki klinicznej.
Najczęściej oparzeniom ulegają ręce i twarz. Do urazów środkami chemicznymi dochodzi zwykle w zakładach przemysłowych, rzadziej w domu lub na skutek zatrucia gazami bojowymi.
Spazm akomodacyjny to przewlekła dysfunkcja mechanizmu akomodacji spowodowana zaburzeniami pracy soczewki wskutek nadmiernego kurczenia się mięśnia rzęskowego. Jego rozpoznanie nastręcza wiele trudności, a proces leczenia może być długotrwały.
Dawka żelaza elementarnego wymagana do leczenia niedokrwistości z niedoboru żelaza u dorosłych wynosi 120 mg/dobę przez 3 miesiące; dawka dla dzieci wynosi 3 mg/kg m.c./dobę – do 60 mg na dobę
W niniejszym artykule opisano epidemiologię, czynniki ryzyka, badania laboratoryjne oraz leczenie zakażeń C. trachomatis, Neisseria gonorrhoeae i Treponema pallidum.
Przemijające (zwiewne) zapalenie stawu biodrowego (PZSB) jest łagodnym, samoograniczającym się procesem chorobowym. Rozpoznanie ustala się po wykluczeniu poważniejszych przyczyn ostrego bólu stawu biodrowego. Chociaż etiologia choroby pozostaje niejasna, powszechnie uważa się, że ma ona podłoże wirusowe.
Najnowsze doniesienia na temat patogenezy, diagnostyki i leczenia przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (n. II), niezwiązanej z zapaleniem tętnic, która jest najczęściej występującą ostrą neuropatią n. II u pacjentów po 50. rż. oraz drugą po jaskrze przyczyną trwałej utraty widzenia związanej z chorobami n. II u dorosłych.
Artykuł omawia ocenę pacjenta z zawrotami głowy ze szczególnym uwzględnieniem testów przesiewowych dostępnych w gabinecie lekarza rodzinnego oraz elektronystagmografii.
W niniejszym artykule omówiono ogólne podejście do diagnostyki niskiego wzrostu u dziecka oraz objawów klinicznych, które powinny skłonić do dalszej diagnostyki i skierowania pacjenta do specjalistów. Przedstawiono również swoiste psychologiczne problemy tych dzieci oraz sposób udzielania porad rodzicom dzieci z idiopatycznym niskim wzrostem.