Autorzy przedstawiają potencjalną rolę witaminy D i znaczenie jej suplementacji w chorobach układu oddechowego: astmie, POChP, mukowiscydozie, zapaleniu płuc i gruźlicy.
Czy wiesz jakie są swoiste objawy depresji u młodzieży? Czy pytanie młodego człowieka o myśli samobójcze nie zwiększa ryzyka próby samobójczej?
Na Oddziale Klinicznym Neurologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie opracowano protokół postępowania w przypadkach stanu padaczkowego u dorosłych, uwzględniający najnowsze zalecenia amerykańskie, ale dostosowany do polskich realiów.
W omawianym artykule grupa robocza European Respiratory Society podjęła próbę podsumowania danych naukowych dotyczących przedłużającego się, bakteryjnego zapalenia oskrzeli oraz opracowania algorytmu postępowania diagnostycznego i leczniczego.
W jednej z przeprowadzonych analiz, wśród 219 chorujących na cukrzycę typu 1, u 26,9% występowała przynajmniej jedna dodatkowa choroba autoimmunologiczna. Z tego powodu często mówi się o potrzebie wykonywania rutynowo badań przesiewowych w kierunku najczęściej współwystępujących chorób.
Guzy moszny są wyzwaniem diagnostycznym. Chociaż każde potencjalne rozpoznanie opiera się na występowaniu charakterystycznych cech, guz moszny może wywoływać niepokój – zarówno u pacjenta, jak i lekarza rodzinnego, ze względu na to, że diagnostyka różnicowa obejmuje także nowotwory złośliwe jądra.
Mimo intensywnie prowadzonych badań wciąż nie ma skutecznego leczenie przyczynowego neuropatii cukrzycowej. Niemniej jednak niektóre randomizowane badania kliniczne wykazały poprawę u chorych po zastosowaniu wybranych leków, szczególnie kwasu alfa-liponowego.
Celem tego artykułu jest próba uporządkowania i usystematyzowania dostępnej wiedzy płynącej z aktualnych wytycznych oraz aktualnych wyników badań i jednocześnie próba osadzenia jej w realiach polskiego systemu ochrony zdrowia.
Przekonujące, choć pośrednie, dane świadczące o znaczeniu witaminy D w przewlekłych chorobach układu oddechowego stały się przesłanką do przeprowadzenia kilku badań interwencyjnych, w których oceniano skuteczność suplementacji witaminy D.
W najnowszym piśmiennictwie dostępne są dwa prospektywne badania z randomizacją, które dowodzą skuteczności profilaktyki antybiotykowej w przypadku toksoplazmozy ocznej. Profilaktyka taka wydaje się szczególnie uzasadniona w pierwszym roku po nawrocie choroby i należy ją rozważyć u chorych w średnim lub starszym wieku z upośledzeniem odporności, którzy przebyli toksoplazmozę oczną niedawno.
Choć nisko zróżnicowane raki tarczycy stanowią niewielki odsetek wszystkich nowotworów tego narządu (3–5%), to cechują się złym rokowaniem, co jest związane głównie z wyższym zaawansowaniem choroby w chwili ustalenia rozpoznania. W tekście podjęto próbę określenia czynników ryzyka nawrotu choroby i wystąpienia przerzutów odległych raka tarczycy.
Neuropatia cukrzycowa jest najczęstszym przewlekłym powikłaniem cukrzycy, dotyczącym nawet do 90% chorych. Skutkuje występowaniem silnych dolegliwości bólowych, znacząco pogarszających jakość życia chorych.
Głównymi przyczynami PChN są cukrzyca, nadciśnienie tętnicze oraz kłębuszkowe zapalenie nerek. Zmiany skórne stwierdza się u większości chorych na PChN, w tym u niemal każdego ze schyłkową niewydolnością nerek (stadium 5 PChN).
Czy u chorych na raka dróg żółciowych chemioterapia z jednoczesnym podaniem leków anty-EGFR jest skuteczniejsza niż postępowanie bez tych leków? Autorzy dokonali metaanalizy danych i ocenili mediany PFS i OS.
Kamica pęcherzyka żółciowego (KPŻ) jest chorobą polegającą na tworzeniu się i gromadzeniu złogów w pęcherzyku żółciowym (PŻ). Klasyfikowana jest ze względu na rodzaj kamieni (cholesterolowe, barwnikowe, mieszane) oraz przebieg kliniczny (bezobjawowa lub objawowa).
Bezwzględnymi wskazaniami do leczenia operacyjnego są: przetoki jelitowo-pęcherzowe, przetoki kończące się ślepo w przestrzeni zaotrzewnowej, przetoki wysokie (np. żołądkowo-okrężnicze) oraz obficie wydzielające przetoki jelitowo-skórne.
W jakich sytuacjach uzasadnione jest zwrócenie się do sądu opiekuńczego?
Zachowania trudne o typie samouszkodzeń i autostymulacji są to nieakceptowane formy autoagresji bezpośredniej i/lub stymulacji, w których osoba dąży do wyrządzenia sobie natychmiastowej szkody lub dostarczenia sobie dodatkowych doznań. Przedmiotem działania osoby jest jej ciało.