02.02.2012
dr hab. med. Mieczysław Litwin, prof. nadzw., Klinika Nefrologii i Nadciśnienia Tętniczego Instytutu "Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka" w Warszawie
Skróty: ACEI – inhibitory konwertazy angiotensyny, ARB – blokery receptora angiotensynowego, PChN – przewlekła choroba nerek, RAA – układ renina-angiotensyna-aldosteron
Pytanie 1. Czy u dzieci rozpoznaje się
nadciśnienie graniczne? Jak postępować z takim dzieckiem?
W aktualnych klasyfikacjach nie uwzględniono
kategorii nadciśnienia granicznego. W Stanach
Zjednoczonych i Kanadzie ciśnienie o wartościach
mieszczących się w przedziale 90.–95. centyla
określa się pojęciem "stan przednadciśnieniowy",
natomiast w Europie używa się określenia "ciśnienie
wysokie prawidłowe". Postępowanie z dzieckiem z ciśnieniem wysokim prawidłowym/
stanem przednadciśnieniowym zależy od występowania
dodatkowych czynników ryzyka. U dzieci
chorych na cukrzycę lub z przewlekłą chorobą nerek
(PChN) należy dążyć do obniżenia ciśnienia
tętniczego do wartości <130/85 mm Hg i <75. centyla.
Natomiast u dzieci z PChN i białkomoczem
>0,5 g/24 h ciśnienie tętnicze powinno mieć wartość
<50. centyla. Pacjentów z wymienionych grup
należy objąć specjalistyczną opieką.
Dla pediatry najważniejsze są zagadnienia dotyczące
postępowania z dziećmi, u których stwierdza
się ciśnienie wysokie prawidłowe bez towarzyszących
chorób przewlekłych. Wykazano, że w celu
zapobiegania rozwojowi nadciśnienia tętniczego
pierwotnego osobom z ciśnieniem wysokim prawidłowym
należy zalecać regularny wysiłek fizyczny
pozwalający na osiągnięcie odpowiedniej wydolności
fizycznej (nie mylić z aktywnością fizyczną)
oraz utrzymanie prawidłowej masy ciała i obwodu
talii. Takie postępowanie nie tylko zapewnia obniżenie
wartości ciśnienia, ale również normalizuje
towarzyszące zaburzenia metaboliczne (dyslipidemia,
insulinooporność). U niektórych dorosłych w takich przypadkach stosuje się leki blokujące układ renina-angiotensyna-aldosteron (RAA), aby
zapobiec w ten sposób wytworzeniu się utrwalonego
nadciśnienia pierwotnego. Ten kontrowersyjny
sposób prewencji farmakologicznej jest jednak
wyrazem braku wiary w skuteczność postępowania
polegającego na zmianie stylu życia, a raczej
niewiary w możliwość zmiany stylu życia.