10.05.2010
prof. dr hab. med. Tomasz Bednarczuk1, dr med. Łukasz Koperski2, dr med. Magdalena Bogdańska2, dr hab. med. Barbara Górnicka2, prof. dr hab. med. Ewa Bar-Andziak1
1 Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
2 Zakład Patomorfologii Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Sytuacja kliniczna
38-letni mężczyzna zgłosił się do poradni endokrynologicznej z powodu szybko się powiększającego
od 3 miesięcy guza szyi (ryc. 1), z towarzyszącym
bólem szyi, bez chrypki i zaburzeń połykania.
Chory dotychczas nie leczył się z powodu
chorób tarczycy ani nie przebył napromieniania
głowy i szyi. W badaniu przedmiotowym stwierdzono:
stan ogólny dobry, temperaturę ciała
36,8°C, ciśnienie tętnicze 130/80 mm Hg, tętno
76/min, guz lewego płata tarczycy o wymiarach
około 4 x 6 cm, twardy, niebolesny, przesuwalny
względem tkanek otaczających, oraz powiększone,
twarde, niebolesne węzły chłonne szyjne
po stronie lewej. Wyniki badań laboratoryjnych
przedstawiono w tabeli. W USG tarczycy niemal
całą objętość płata lewego wypełniał normoechogeniczny
guz o wymiarach 29 x 32 x 60 mm (ryc.
2A), płat prawy miał prawidłową echostrukturę,
za mięśniem mostkowo-obojczykowo-sutkowym
lewym uwidoczniono kilka powiększonych węzłów
chłonnych bez widocznej wnęki, największy o wymiarach
21 x 12 mm (ryc. 2B). Chorego w trybie
pilnym skierowano na biopsję aspiracyjną cienkoigłową
(BAC) tarczycy pod kontrolą USG. Obraz cytologiczny guza lewego płata odpowiadał carcinoma papillare (ryc. 3).