Piracetam w leczeniu otępienia lub upośledzenia czynności poznawczych

Skuteczność piracetamu w leczeniu otępienia lub upośledzenia czynności poznawczych nie jest potwierdzona

03.11.2008

na podstawie: Piracetam for dementia or cognitive impairment

Flicker L. i wsp.

Cochrane Database Syst. Rev., 2004; Issue 1. Art. No.: CD001011. DOI: 10.1002/14651858.CD001011

Badania przedstawiane w postaci krótkich i długich opracowań są kwalifikowane według tych samych kryteriów. Część badań jest prezentowana w formie krótkiej z powodu ograniczonego miejsca w dziale "Przegląd aktualnych badań" lub bardziej specjalistycznej tematyki.
Legenda:
M – metodyka badania; P – populacja, której dotyczy badanie; I – oceniana interwencja, czyli metoda leczenia lub diagnostyki stosowana w grupie eksperymentalnej; K – kontrola, czyli postępowanie w grupie kontrolnej; W – główne wyniki, wybrane pod kątem przydatności klinicznej; Wn – główne wnioski, sformułowane na podstawie głównych wyników; U – uwagi dotyczące wiarygodności wyników badania.
Tytuł krótkiego opracowania odzwierciedla główne przesłanie badania.
^* obliczone przez autorów opracowania na podstawie danych zawartych w artykule
Autorzy opracowań: dr med. Małgorzata Bała, lek. Agnieszka Cybulska, lek. Paweł Gruszecki, prof. Roman Jaeschke MD MSc, lek. Rafał Jaeschke, lek. Magdalena Miernik, lek. Dorota Włoch-Kopeć

M: przegląd systematyczny 23 badań z randomizacją
P: 1283 dorosłych spełniających kryteria rozpoznania choroby Alzheimera (4 badania), pensjonariuszy domów opieki z podejrzeniem upośledzenia czynności poznawczych (3), z rozpoznaniem zespołu psychoorganicznego (3), z podejrzeniem otępienia lub upośledzenia czynności poznawczych o innej etiologii (13)

Wybrane treści dla pacjenta

Choroba Huntingtona Główne objawy choroby Huntingtona to zaburzenia ruchowe, otępienie oraz zaburzenia osobowości. Zwykle choroba rozpoczyna się skrycie i postępuje powoli, początkowo ujawniają się zaburzenia nastroju, nieadekwatne zachowanie, widoczne są także zmiany w osobowości chorego.
Dieta w chorobie Alzheimera Sugeruje się, że wprowadzenie do diety pewnych składników pokarmowych czy odżywianie się zgodnie z danym modelem żywienia może być pomocne w zapobieganiu chorobie oraz wspomagać zasadnicze leczenie. Uważa się, że pewne znaczenie mają kwasy tłuszczowego omega 3, witaminy antyoksydacyjne, witaminy z grupy B i kwas foliowy oraz polifenole roślinne.
Łagodne zaburzenia poznawcze Przyczyną powstawania łagodnych zaburzeń poznawczych są zmiany naczyniowe lub uszkodzenia układu nerwowego, czyli neurodegeneracja. Prawdopodobnie zaburzenia takie mogą również powodować liczne, drobne urazy głowy.
Otępienie czołowo-skroniowe Początek choroby zwykle jest trudno zauważalny i powoli postępujący. Objawy otępienia czołowo-skroniowego mogą być bardzo dyskretne i ledwie zauważalne nawet dla osób przebywających codziennie w otoczeniu chorego. Nagła zmiana charakteru, zaniki pamięci, nadmierna impulsywność lub nasilona apatia, a także postępujące trudności w porozumiewaniu się powinny skłonić najbliższą rodzinę chorego do kontaktu z lekarzem.
Choroba Alzheimera Choroba Alzheimera (Alzheimer’s disease) jest chorobą zwyrodnieniową mózgu, której objawami są postępujące zaburzenia pamięci oraz zachowania, które z czasem całkowicie uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie chorego w codziennym życiu, wykonywanie pracy oraz zaburzają kontakty społeczne. Częstość zachorowań rośnie z wiekiem. Na chorobę Alzheimera częściej chorują kobiety niż mężczyźni. Leczenie spowalnia narastanie otępienia.
Zaburzenia pamięci Zaburzenia pamięci występujące sporadycznie (np. trudności z przypomnieniem sobie, gdzie zostawiło się klucze) mogą wystąpić u każdej zdrowej osoby. Na zdolność koncentracji i zapamiętywania wpływa nie tylko stan zdrowia, ale także czynniki przemijające – czy dana osoba jest wypoczęta, czy w danym momencie przeżywa stres psychiczny, czy dociera do niej dużo bodźców. Pamięć robocza służy do przechowywania danych potrzebnych na bieżąco do wykonania danej czynności. Jej zaburzenia powodują zapominanie, np. numeru telefonu, gdzie został samochód na parkingu. Najcięższy stopień zaburzeń poznawczych to otępienie (demencja).
Otępienie Otępienie jest stanem chorobowym, w którym dochodzi do postępującego upośledzenia funkcji intelektualnych. U osoby z otępieniem pojawiają się problemy z pamięcią, spowolnienie myślenia, a także zaburzenia zachowania.