Różne metody diagnostyczne w rozpoznawaniu choroby Hirschsprunga
Ocena przydatności różnych metod diagnostycznych w rozpoznawaniu choroby Hirschsprunga – przegląd systematyczny
23.07.2007
opracowanie na podstawie: Diagnostic tests in Hirschsprung disease: a systematic review
F. de Lorijn, L.C.M. Kremer, J.B. Reitsma, M.A. Benninga
Journal of Pediatric Gastroenterology and Nutrition, 2006; 42: 496–505
Wybrane treści dla pacjenta
-
„Ślepa” biopsja opłucnej
Jest to zabieg mający na celu pobranie do badania drobnych fragmentów opłucnej ściennej.
-
Badanie histopatologiczne
W celu weryfikacji rozpoznania pomocnym badaniem jest ocena histopatologiczna zmiany chorobowej. W tym celu wykonuje się tzw. biopsję skóry.
-
Polipy i inne choroby odbytu - przyczyny dolegliwości okolicy odbytu
Polipy odbytu są najczęściej łagodnymi, niebolesnymi guzkami o kształcie maczugi, zlokalizowanymi w okolicy odbytu. Leczenie polipów polega na ich zabiegowym usunięciu. Wycięty polip wysyła się do badania histopatologicznego („pod mikroskopem”), celem którego jest wykluczenie obecności w usuniętej zmianie komórek nowotworowych
-
Biopsja aspiracyjna szpiku kostnego
Badanie szpiku kostnego można przeprowadzić na dwa sposoby – oceniając poszczególne komórki i prekursory kolejnych krwinek lub pobierając cały fragment kości w celu wykonania badania histopatologicznego.
-
Autoimmunologiczne zapalenie wątroby
Przyczyna choroby jest nieznana. Uważa się, że u jej podłoża leżą predyspozycje genetyczne osoby chorej do tak zwanej reakcji z autoagresji, czyli do ataku komórek układu odpornościowego na własne białka, zlokalizowane w tym przypadku na komórkach wątrobowych.
-
Hemoroidy
Hemoroidy (żylaki odbytu) to powiększanie się guzków krwawniczych, któremu towarzyszą objawy. Hemoroidy zewnętrzne są widoczne jako sinawe guzki w pobliżu odbytu. Hemoroidy wewnętrzne wyczuwa się palcem podczas bezpośredniego badania przez odbyt. Głównymi objawami hemoroidów jest krwawienie z odbytu, wypadanie guzków poza odbyt oraz świąd i pieczenie okolicy odbytu.
-
Zaparcia czynnościowe
Zaparcie czynnościowe to rodzaj zaparcia, czyli zbyt małej częstości wypróżnień lub sytuacji, kiedy pacjent oddaje twardy stolec z wysiłkiem i towarzyszy temu uczucie niepełnego wypróżnienia. W zaparciu czynnościowym nie ma choroby organicznej, która powodowałaby zaparcie. Jest ono skutkiem nieprawidłowego funkcjonowania przewodu pokarmowego, na które składa się wiele czynników: nieprawidłowa dieta, siedzący tryb życia oraz złe nawyki związane z wypróżnianiem się (wstrzymywanie stolca mimo odczuwania parcia). W leczeniu stosuje się przede wszystkim modyfikację trybu życia oraz leki
-
Stolec – zmieniony wygląd
Wygląd stolca jest związany z funkcjonowania układu pokarmowego. Prawidłowo powinien być dobrze uformowany, nie zawierać niestrawionych resztek pokarmu i dać się łatwo spuścić w toalecie. Zmieniony wygląd stolca może mieć różne przyczyny. Może być związany z dietą, przyjmowanymi lekami, a także chorobami układu pokarmowego
-
Krwawienie z odbytu
Krwawienie z odbytu to stan, w którym w kale, na papierze toaletowym lub w muszli klozetowej widoczna jest krew. Krew w kale może wyglądać różnie – może mieć jasnoczerwony kolor, może mieć postać ciemnych skrzepów krwi lub zabarwiać stolec na czarno (tzw. stolec smolisty). Najczęstszą przyczyną krwawienia z odbytu są guzki krwawnicze (hemoroidy)
-
Manometria odbytu i odbytnicy
Manometria odbytu i odbytnicy to specjalistyczne badanie polegające na ocenie czynności zwieraczy odbytu poprzez pomiar zmian ciśnienia w odbytnicy i odbycie.