Ryzyko zgonu a docelowe stężenie hemoglobiny u chorych z niedokrwistością i przewlekłą chorobą nerek leczonych erytropoetyną – metaanaliza
26.04.2007
opracowanie na podstawie: Mortality and target haemoglobin concentrations in anaemic patients with chronic kidney disease treated with erythropoietin: a meta-analysis
A. Phrommintikul, S.J. Haas, M. Elsik, H. Krum
The Lancet, 2007; 369: 381–388
Wybrane treści dla pacjenta
-
Przewlekła niewydolność nerek
Przewlekła choroba nerek jest częstym zaburzeniem, co wynika z dużego rozpowszechnienia głównych jej przyczyn, przede wszystkim cukrzycy, nadciśnienia tętniczego i miażdżycy. Występuje nawet u 30% osób powyżej 65. roku życia.
-
Zespół Fanconiego
Zespół Fanconiego to złożone zaburzenia czynności cewek nerkowych, które prowadzą do utraty z moczem różnych substancji aminokwasów, glukozy i fosforanów, czasem także wodorowęglanów, kwasu moczowego, cytrynianów, białek drobnocząsteczkowych, magnezu, wapnia, potasu i wody. Może być wrodzony lub nabyty, czyli wtórny do innej choroby, jak np. cystynozy, po zatruciu metalami ciężkimi (ołowiem, kadmem, rtęcią) oraz w przebiegu szpiczaka plazmocytowego, wielotorbielowatości nerek, zespołu nerczycowego, cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek i po przeszczepieniu nerki.
-
Niedokrwistość z niedoboru żelaza u dzieci
Najczęstszą przyczyną anemii u dzieci jest niedobór żelaza. Pierwiastek ten stanowi podstawowy element składowy hemoglobiny, zapewniający prawidłową budowę i działanie krwinki czerwonej.
-
Niskie ciśnienie tętnicze
Niskie ciśnienie tętnicze to ciśnienie niższe niż 90/60 mm Hg. Jeśli występuje przewlekle i nie powoduje objawów, leczenie zwykle nie jest potrzebne. Niskie ciśnienie może być spowodowane różnymi chorobami i stanami (np. odwodnieniem), a także przyjmowanymi lekami. Nagły spadek ciśnienia tętniczego może być niebezpieczny i występować we wstrząsie.
-
Dieta w niedokrwistości z niedoboru żelaza
W wielu przypadkach niedokrwistość z niedoboru żelaza wymaga leczenia przyczynowego oraz zastosowania suplementacji odpowiednimi dawkami żelaza. Leczenie takie wspomaga się jednak odpowiednią dietą uwzględniającą produkty bogate w ten pierwiastek.
-
Pulsoksymetria i pulsoksymetr - najważniejsze informacje
Pulsoksymetria to nieinwazyjna metoda oceny zawartości tlenu we krwi. Do pomiaru używa się pulsoksymetru. Pulsoksymetr jest pomocny w ocenie wydolności oddechowej, a także wykorzystywany w warunkach pomocy doraźnej oraz w diagnostyce planowej.
-
Niedokrwistość syderoblastyczna
Niedokrwistości syderoblastyczne to grupa wrodzonych i nabytych niedokrwistości, które występują rzadko. W przypadku niedokrwistości syderoblastycznej erytrocyty (krwinki czerwone) krążące we krwi zawierają za mało hemoglobiny, a w szpiku kostnym obecne są tzw. syderoblasty pierścieniowate. Niedokrwistość syderoblastyczna może być wrodzona lub nabyta, a jej leczenie jest uzależnione od przyczyny.
-
Niedokrwistości pokrwotoczne
Niedokrwistość pokrwotoczna to niedokrwistość związana z utratą krwi. Ostre przyczyny niedokrwistości to najczęściej krwotoki związane z urazem, krwawienia z przewodu pokarmowego, z układu moczowego lub dróg rodnych. Osoba dorosła może utracić do 20% objętości krwi bez objawów niedokrwistości. Objawy zależą od szybkości utraty i objętości utraconej krwi oraz od wieku chorego.
-
Niedokrwistość megaloblastyczna
Niedokrwistość megaloblastyczna charakteryzuje się obecnością we krwi nieprawidłowych, dużych krwinek czerwonych (erytrocytów). Jest spowodowana niedoborem witaminy B12 (kobalaminy) lub/i kwasu foliowego. Najczęstszą postacią jest choroba Addisona i Biermera (niedokrwistość złośliwa), w której przyczyną niedoboru witaminy B12 są zaburzenia jej wchłaniania spowodowane obecnością autoprzeciwciał przeciwko tzw. czynnikowi wewnętrznemu Castle’a. Leczenie polega na wyeliminowaniu przyczyny niedoboru witaminy B12 oraz kwasu foliowego i odpowiedniej suplementacji.
-
Niedokrwistość chorób przewlekłych
Niedokrwistość chorób przewlekłych występuje stosunkowo często. Jest drugą po niedokrwistości z niedoboru żelaza najczęściej spotykaną anemią. Częstość jej występowania zwiększa się z wiekiem, gdy zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia przewlekłej choroby.