Artykuł dostarcza wskazówek umożliwiających podjęcie rozmowy na temat dysfunkcji seksualnych, ustalenie rozpoznania klinicznego na podstawie objawów, a także przeprowadzenie leczenia zaburzeń seksualnych u kobiet w wieku około- i pomenopauzalnym.
Zaburzenia funkcjonowania seksualnego to utrzymujące się przewlekle, uciążliwe zaburzenia dotyczące któregokolwiek z etapów cyklu reakcji seksualnej. Zgodnie z najczęściej stosowanym podziałem przyjęto, że w jej skład wchodzą: faza pożądania, podniecenia, orgazmu i odprężenia, jednak w DSM-5 połączono nieprawidłowości fazy pożądania i podniecenia w jedną kategorię, określaną mianem zaburzeń zainteresowania i wzbudzenia seksualnego.
Dzięki podejmowaniu działań edukacyjnych, a także prawidłowemu rozpoznawaniu oraz zwalczaniu objawów zespołu moczowo-płciowego klinicyści mogą się przyczynić do poprawy jakości życia seksualnego i ogólnej jakości życia kobiet po menopauzie.
Co najmniej od dwóch lat eksperci alarmują, że w warunkach wysokiej inflacji znaczący wzrost przychodów NFZ miał wymiar wyłącznie nominalny. Można jednak odnieść wrażenie, że ta świadomość nie przebiła się ani do decydentów, ani do dużej części interesariuszy systemu i w latach 2022-2023 trwał prawdziwy „bal na Titanicu”.
Szpital to nic innego jak zakład usługowy. Na wszystkie procesy, które w nim zachodzą trzeba patrzeć pod tym właśnie kątem – przekonuje Zbigniew Torbus, dyrektor Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Proszowicach.
Wydaje się, że w tej chwili właściwą decyzją byłoby kolejne wydłużenie okresu przejściowego. Skala problemów, jakie może wygenerować wygaszenie możliwości wystawiania recept w dotychczas dopuszczalnej formie, wydaje się bowiem zbyt duża.