Leczenie krwią służy głównie uzupełnieniu bieżących strat i oprócz korzyści może wiązać się z działaniami niepożądanymi. Jakie zaburzenia elektrolitowe są najczęstsze w związku z przetaczaniem krwi?
W niniejszej publikacji omówiono podstawowe, przydatne w praktyce klinicznej zasady postępowania w 3 grupach zaburzeń hemostazy – małopłytkowości, wrodzonych osoczowych skazach krwotocznych i nabytej hemofilii A, oraz postępowanie w przypadku stwierdzenia wydłużenia czasów krzepnięcia (czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji [APTT] i czasu protrombinowego [PT] lub zwiększenia międzynarodowego współczynnika znormalizowanego [INR]) przed planowaną procedurą inwazyjną u pacjenta, który nie był w przeszłości diagnozowany w kierunku skazy krwotocznej.
Wytyczne dotyczące profilaktyki i leczenia ŻChZZ u chorych na nowotwór złośliwy, rozpoznania i leczenia zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP). Wytyczne i postępy dotyczące choroby von Willebranda oraz hemofilii.
Alarm dotyczący sytuacji krajowej chirurgii od lat jest stanem permanentnym. Czarę goryczy przelała decyzja NFZ ogłoszona pod koniec ubiegłego miesiąca dotycząca modyfikacji wyceny procedur chirurgicznych.
Co dalej z karami za tzw. nienależną refundację preparatu mlekozastępczego? MP.PL dotarło do wyroku, jaki zapadł w maju w Katowicach. Rzeczywiście, można go uznać za przełomowy.
Trudno bronić systemu, który się nie sprawdził, a niewątpliwie scentralizowany NFZ, z ogromnym przerostem kadr, które nie zawsze są wykwalifikowane we właściwym stopniu, nie spełnił oczekiwań właściwie nikogo – zaznacza dr Jerzy Piwkowski.