W dniu 31 października 2014 r. opublikowano Program Szczepień Ochronnych na 2015 rok. Niestety w nowym PSO ponownie nie uwzględniono szczepień wszystkich niemowląt przeciwko pneumokokom ani powszechnych szczepień preparatami z bezkomórkowym komponentem krztuśca.
Zmiany w porównaniu z PSO 2014:
Część I.A i I.B. Szczepienia obowiązkowe
1. Szczepienie przeciwko WZW typu B
- Dodano zapis o możliwości podania szczepionki podskórnie, zgodnie ze wskazaniami producenta. Podobny zapis wprowadzono w części dotyczącej szczepień zalecanych przeciwko WZW typu B.
- U osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie szczepienie podstawowe należy przeprowadzić zgodnie z cyklem wskazanym przez producenta szczepionki.
- Zalecono, aby ocenę odporności poszczepiennej u osób z grup ryzyka zakażenia WZW typu B określić nie wcześniej niż po 4 tygodniach od podania ostatniej dawki szczepienia podstawowego (najlepiej między 4. i 6. tygodniem).
2. Szczepienie przeciwko tężcowi
- Dodano zapis o możliwości podania szczepionki domięśniowo (według wskazań producenta).
- W odniesieniu do kwalifikacji do szczepienia obowiązkowego usunięto zapis „Ze wskazań indywidualnych” oraz „W zależności od sytuacji epidemiologicznej”.
3. Szczepienie przeciwko błonicy
- Dodano zapis o możliwości podania szczepionki domięśniowo (według wskazań producenta).
- W odniesieniu do kwalifikacji do szczepienia obowiązkowego usunięto zapis „Ze wskazań indywidualnych” oraz „W zależności od sytuacji epidemiologicznej”.
4. Szczepienie przeciwko wściekliźnie
W odniesieniu do kwalifikacji do szczepienia obowiązkowego usunięto zapis „Ze wskazań indywidualnych”.
Część II Szczepienia zalecane
1. Szczepienie przeciwko WZW typu B
- Grupę osób, którym zaleca się szczepienie, uzupełniono o chorych na nowotwory układu krwiotwórczego.
- W uwagach do szczepienia wyszczególniono, że „nie jest konieczne” szczepienie przypominające osób zdrowych uprzednio zaszczepionych podstawowo, pomimo stężenia przeciwciał anty HBs poniżej poziomu ochronnego (10 j.m./l) – w poprzednim PSO użyto sformułowania „nie należy”.
2. Szczepienie przeciwko odrze, śwince i różyczce
Jako zalecany odstęp pomiędzy szczepieniem a planowaną ciążą podano 4 tygodnie. Dodano zapis o możliwości podania szczepionki domięśniowo (według wskazań producenta).
3. Szczepienie przeciwko grypie
Grupę osób, którym zaleca się szczepienie ze wskazań klinicznych lub indywidualnych, uzupełniono o chorych na nowotwory układu krwiotwórczego oraz dzieci z wadami wrodzonymi serca, zwłaszcza sinicznymi, z niewydolnością serca, z nadciśnieniem płucnym.
4. Szczepienie przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi
Zamiast „dzieciom w 14. rż.” szczepienie zalecono „młodzieży – w miejsce dawki przypominającej szczepienia szczepionką tężcowo-błoniczą (Td)”.
5. Szczepienie przeciwko pneumokokom
Wyszczególniono populacje objęte zaleceniem szczepień:
- dzieci od 2. mż. do 5. rż. oraz dorośli >50. rż.
- dzieci i dorośli z przewlekłą chorobą serca, przewlekłą chorobą płuc, cukrzycą, wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego, implantem ślimakowym, przewlekłą chorobą wątroby, w tym z marskością, osoby uzależnione od alkoholu, palące papierosy.
- dzieci i dorośli z anatomiczną i czynnościową asplenią, sferocytozą i innymi hemoglobinopatiami, z wrodzoną i nabytą asplenią
- dzieci i dorośli z zaburzeniami odporności, wrodzonymi i nabytymi niedoborami odporności, zakażeniem HIV, przewlekłą chorobą nerek i zespołem nerczycowym, białaczką, chorobą Hodgkina, uogólnioną chorobą nowotworową związaną z leczeniem immunosupresyjnym, w tym przewlekłą steroidoterapią i radioterapią, szpiczakiem mnogim.
6. Szczepienie przeciwko meningokokom
Wyszczególniono populacje objęte zaleceniem szczepień:
- niemowlętom >2. mż.
- dzieci i osoby dorosłe narażone na ryzyko inwazyjnej choroby meningokokowej; z bliskim kontaktem z chorym lub materiałem zakaźnym (personel medyczny, pracownicy laboratorium), przebywające w zbiorowiskach (przedszkola, żłobki, domy dziecka, domy studenckie, internaty, koszary), osoby z zachowaniem sprzyjającym zakażeniu (intymne kontakty z nosicielem lub osobą chorą, np. głęboki pocałunek), osoby podróżujące.
- dzieci i osoby dorosłe z wrodzonymi niedoborami odporności, z anatomiczną i czynnościową asplenią, zakażone wirusem HIV, z nowotworem złośliwym, chorobą reumatyczną, przewlekłą chorobą nerek i wątroby, leczone ekulizumabem (napadowa nocna hemoglobinuria, atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy), osoby leczone immunosupresyjnie.
- dzieci w wieku od 2. mż. z grup ryzyka zaburzeń odporności wymienionych w części I. A. oraz szczególnie narażone na zachorowanie nastolatki i osoby >65. rż.
7. Szczepienie przeciwko poliomyelitis
Szczepienie zalecono osobom wyjeżdżającym do rejonów endemicznego występowania zachorowań oraz osobom >19. rż. dotychczas nieszczepionym w ramach szczepień obowiązkowych.
8. Szczepienie przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka (HPV)
Doprecyzowano, że jest to szczepienie zalecane szczególnie osobom przed inicjacją seksualną.
9. Szczepienie przeciwko WZW typu A
Dodano zapis o możliwości podania szczepionki podskórnie (według wskazań producenta).
Część III Informacje uzupełniające
1. Szczepienia przeciwko gruźlicy
Zmieniono zapis dotyczący wątpliwości co do stanu zaszczepienia przeciwko gruźlicy. W takiej sytuacji zaległe szczepienie BCG można przeprowadzić po konsultacji w poradni specjalistycznej wykonującej szczepienia ochronne.
